فرزندان ما در آینده از شنیدن اینکه ذهن پدرانشان در این دوره تاریخی درگیر چه مسائل پیش پا افتاده ای بوده، انگشت به دهان خواهند ماند. آنها مشکل خواهند توانست باور کنند که روزی اقتصاد و
امنیت ملی کشور معطل این بوده که آیا آژانس بین المللی انرژی اتمی محق به تعویض حافظه دوربین هایش در مرکز سانتریفیوژسازی کرج بوده یا خیر. یا گفته وزیر خارجه وقت مبنی بر اینکه مذاکرات هسته ای «به زودی» از سرگرفته می شود، به چه معنی است. آمایش سرزمین و
توسعه کرانه های خلیج فارس و دریای عمان یکی از ده ها موضوعات اساسی است که در این گیر و دار تقریبا هیچ گاه قادر به رساندن خود به رده بالای اولویت های ملی نبوده و بی توجهی به آن یکی از موانع توسعه همه جانبه، متوازن و پایدار کشور است. اگرچه در چند دهه اخیر به طور پراکنده و در برخی اسناد رسمی
الگوی توسعه دریامحور مطرح بوده، اما هیچ گاه اراده ای بر تمرکز بر این مهم شکل نگرفته است. در سال ۱۳۵۳ دولت وقت ایران شرکت مشاور فرانسوی ستیران را مامور ارائه طرحی درباره آمایش سرزمین کرد. در این طرح که در ۱۳۵۶ تکمیل شد و به خاطر انقلاب مسکوت ماند، از جمله به توسعه کرانه های جنوب پرداخته شده و از «دادن اولویت اساسی به توسعه کرانه های جنوب و ایجاد بنادر و نواحی صنعتی متعدد در این کرانه ها»، «ایجاد یک محور ممتاز توسعه، متشکل از اهواز، بندر شاهپور بندر بوشهر، بندر عباس و چاه بهار» و «استقرار مجتمع های صنعتی بزرگ معطوف به صادرات در سواحل خلیج فارس و دریای عمان به خاطر آسانی دسترسی به منابع (نفت، گاز، مس، آب، مواد اولیه وارداتی، نیروی انسانی خارجی و…) و بازارهای جهانی» سخن رفته و این مجتمع ها و شبکه های ارتباطی مربوطه به سود توسعه همه مناطق جنوبی و جنوب شرقی کشور دانسته گفتگوی هم میهن...
ادامه مطلبما را در سایت گفتگوی هم میهن دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان fhammihan بازدید : 180 تاريخ : شنبه 16 بهمن 1400 ساعت: 18:23