ایمپلنت دندان چیست؟ + آشنایی با انواع ایمپلنت

ساخت وبلاگ
ایمپلنت دندان چیست؟ + آشنایی با انواع ایمپلنت
ایمپلنت, ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان چیست؟ + آشنایی با انواع ایمپلنت

ایمپلنت ، پروتزی است که به وسیله جراحی ، داخل استخوان فک قرار می گیرد و پس از طی مدت زمانی مشخص که استخوان کاملا اطراف آن شکل گرفت ، پروتز روی آن پایه یا پایه ها سوار می شود.این پروتزها می توانند ثابت یا متحرک و کامل یا پارسیل باشند؛ بنابراین ایمپلنت در اصل یک درمان پروتز محسوب می شود.
بدنه اصلی
ساختار اصلی ایمپلنت یک پایه تیتانیومی به شکل عمومی پیج است که در داخل استخوان فک با جراحی کاشته میشود . به این صورت که بعد از برش لثه ناحیه و دسترسی به استخوان فک با دریلهایی که هم سایز پایه کاشته شده است استخوان فک سوراغ شده و این پایه در داخل سوراخ قرار میگیرد . یکی از دلایل گرانی ایمپلنت علاوه بر تیتانیوم که گران قیمت هست نحوه ساخت این پایه ها میباشد به این صورت که این پایه ها در سطح خود به صورتی ساخته شده اند که استخوان مجاور را تحریک به استخوان سازی در مجاورت خود میکنند و لذا میشود گفت که این سطوح هوشمند میباشند . بعد از مدتی که استخوان سازی در اطراف پایه صورت گرفت باعث چسبندگی محکم پایه به استخوان اطراف شده و استحکامی مشابه ریشه دندان طبیعی را فراهم میکند . این قسمت از کار که پایه و اساس ایمپلنت هست مهمترین قسمت کار و دقیق ترین مرحله کار میباشد و تاثیر تعیین کننده ای در موفقیت درمان دارد.
اباتمنت یا اتصال دهنده ایمپلنت با تاج ایمپلنت
این قسمت بعد از کار گذاشتن تنه اصلی روی ایمپلنت قرار میگیرد و برای حفظ و نگهداری پروتز و یا ساختارهای فوقانی سیستم ایمپلنت بکار میرود و انواع مختلف دارند که سه نوع عمده اباتمنت ها عبارتند از نوع پیچ شونده ، نوع سمان شونده که به تنه اصلی با چسباندن محکم میشود و نوع سوم که به عنوان اتصالات اور دنچری برای دست دندان کامل و یا پارسیل محکم شده با ایمپلنت بکار میرود این نوه اتصالات مثل دکمه های فشاری هستند که با فشار جا رفته و با مختصر فشار جدا میشوند . اباتمنت ها ممکن است به صورت مستقیم و یا زاویه دار نسبت به تنه اصلی باشد که هر کدام کاربردهای خاص خودش را دارد و این دندانپزشک هست که نوع و زاویه مناسب اباتمنت را با توجه به ناحیه درمان انتخاب میکند.
قسمت تاج ایمپلنت
این قسمت بعد از قالبگیری در لابراتوار ساخته میشود و فرم روکش و رنگ آن بستگی به فضای موجود و دقت و سلیقه دندانپزشک دارد . وظیفه دندانپزشک این است که با ساخت روکش مناسب برای ایمپلنت سطح جونده مناسب جهت تغذیه بیمار ، رنگ و فرم مناسب جهت تامین زیبایی مطلوب را فراهم نماید و در ضمن این روکشها بایستی به فرمی ساخته شوند که رعایت بهداشت آسان بوده و به روشهای معمول بتوان تمیز نگه داشت.
مراحل نصب ایمپلنت
روش عمومی کاشت ایمپلنت به این صورت هست که بعد از کاشت پایه اصلی ایمپلنت باید زمانی را جهت محکم شدن این پایه تیتانیومی در داخل استخوان فک در نظر بگیریم . امروزه با پیشرفت هایی که در زمینه ساخت سطح ایمپلنت ها صورت گرفته و تغییراتی که درفرم سطوح ایمپلنت داده اند و همچنین موادی که در سطح ایمپلنت قرار میدهند، تحریک برای ساخت استخوان و در نتیجه سفت شدن سریعتر بدنه ایمپلنت در داخل استخوان تسریع شده و این امکان را فراهم کرده که همزمان در دو جلسه پشت سر ضمن کاشت ایمپلنت ، قسمت تاج ایمپلنت را هم ساخته و نصب نمود.
انواع ایمپلنت
ایمپلنت های ساب پریوستیل (Subperiosteal)
ایمپلنت های ساب پریوستیل معمولا در طی عمل جراحی یک مرحله ای استفاده میشود.

این ایمپلنت در داخل بافت لثه بر روی استخوان فک قرار میگیرد. فیکسچر از لثه بیرون میزند تا ترمیم (اباتمنت / تاج) را نگه دارد. مهمترین مزیت این نوع ایمپلنت این است که برای افرادی که استخوان کافی ندارند، میتواند دندان مصنوعی را نگه دارد.

ایمپلنتهای اندوستیل (Endosteal)
این ایمپلنت بر خلاف قبلی، در داخل استخوان فک قرار میگیرد نه روی آن. این ایمپلنت ها بیشتر در عملهای دو مرحله ای استفاده میشوند به این صورت که در طی عمل جراحی ایمپلنت مستقیما در داخل استخوان فک قرار میگیرد (به عنوان جایگزین ریشه) و در مرحله ای دیگر ترمیم بر روی آن قرار میگیرد. این ایمپلنت جایگزین دندان مصنوعی متحرک یا بریج میشود. چند نوع ایمپلنت اندوستیل وجود دارد که عبارتند از پیچی یا رزوه دار، استوانه ای یا صاف و تیغه دار.
ایمپلنت دو مرحله ای

عمل دو مرحله ای کاشت ایمپلنت دندان متداولترین روش جایگذاری ایمپلنت است. در این روش ایمپلنت را به روش جراحی در استخوان فک جایگذاری میکنند و مدتی (چند ماه) در آنجا می ماند تا با استخوان زیر لثه یکپارچه شده جوش بخورد. در این مرحله پس از جایگذاری ایمپلنت، بافت لثه روی آن با بخیه بسته میشود تا از ایمپلنت در مقابل نیروهای وارد شده محافظت نماید و اجازه ندهد در دوران جوش خوردن ایمپلنت به استخوان، حرکتی ایجاد شود. پس از سپری شدن دوره یکپارچگی استخوان، جراحی مرحله دوم (جراحی کوچک) انجام میشود و در طی آن بافت لثه روی ایمپلنت باز میشود تا اباتمنت و ترمیم موقتی به ایمپلنت وصل شود.

ایمپلنت یک مرحله ای
در این روش از ایمپلنت یک تکه ای استفاده میشود که بلندتر است و در طی یک مرحله جایگذاری میشود. این ایمپلنت پس از این که در استخوان فک قرار داده شد، بر خلاف روش قبل که روی آن بسته میشد و زیر لثه می ماند، از بافت لثه بیرون میزند. سپس با گذشت مدت زمان لازم برای جوش خوردن استخوان، اباتمنت و تاج بر روی آن سوار میشوند بدون این که نیازی به عمل جراحی برای باز کردن لثه روی ایمپلنت وجود داشته باشد. یک گزینه دیگر ایمپلنت دو تکه ای است که مشابه ایمپلنتی که در دو مرحله جایگذاری میشد، شامل چند قطعه جداگانه می باشد. در این روش ایمپلنت و هیلینگ اباتمنت در همان مرحله اول جایگذاری بلافاصله پس از قرار گرفتن پست ایمپلنت در داخل استخوان، بر روی آن سوار میشوند. اشکال این روش این است که ایمپلنت در مقابل نیروهای خارجی آسیب پذیر است و باید دقت بسیار زیادی صورت بگیرد تا اطمینان حاصل شود که فرایند جوش خوردن استخوان به درستی انجام میشود و اختلالی در آن ایجاد نمیشود.
تحقیقات نشان داده اند که هر دو روش یک مرحله ای و دو مرحله ای میزان موفقیت مشابهی دارند. از دندانپزشک خود بپرسید کدام روش را برای شما استفاده میکند و با توجه به شرایط شما کدام بهتر است.
ایمپلنت فوری
در موارد خاصی که به دقت انتخاب میشوند، ایمپلنت و ترمیم (تاج) در یک مرحله جراحی بلافاصله پس از خارج شدن دندان طبیعی، جایگذاری میشوند. در این روش بلافاصله پس از کشیدن دندان، ایمپلنت به روش جراحی در استخوان فک کاشته میشود و تاج نیز اندکی پس از آن بر روی ایمپلنت قرار میگیرد. در صورتی که این عمل را میتوان انجام داد که حجم و تراکم استخوان کافی باشد.
انواع سطح اباتمنت
اکثریت ایمپلنت های دندان از تیتانیوم ساخته میشوند اما مواد سطح ایمپلنت متفاوت است. مواد مورد استفاده فاکتور مهمی در استحکام و دوام درمان دارد. سطح متخلخل باعث میشود تماس ایمپلنت با استخوان بیشتر از سطح صاف باشد. انواع دیگر سطوح ایمپلنت عبارتند از اسید خراش، شن پاشی، زبر، پوشش هیدروکسی آپاتیت پاشش پلاسما، پاشش پلاسما و تیتانیوم ریزشیار.
بخش متصل کننده سر ایمپلنت

ایمپلنت دندان را طبق نوع یا شکل سرشان نیز طبقه بندی میکنند. اباتمنت و ترمیم (تاج) باید به یکی از سه شکل زیر به سر ایمپلنت متصل یا پیچ شود:
متصل کننده شش ضلعی داخلی: در این متصل کننده ها شکل شش ضلعی به صورت سوراخی در داخل ایمپلنت تعبیه شده که اباتمنت یا ترمیم در داخل آن قرار میگیرد و پیچ میشود.

متصل کننده شش ضعلی خارجی: در این نوع متصل کننده، شکل شش ضلعی در روی سر ایمپلنت بیرون زده است.
متصل کننده هشت ضلعی داخلی: این ایمپلنت نیز همانند ایمپلنت شش ضلعی داخلی است با این تفاوت که شکل آن هشت ضلعی می باشد. دندانپزشک اباتمنت یا ترمیم را در داخل آن جای میدهد.
انواع ایمپلنت از نظر اندازه
میتوان ایمپلنتها را از نظر اندازه (پلتفرم) نیز دسته بندی کرد. بر اساس موقعیت ایمپلنت در داخل دهان، اندازه آن تعیین میشود اما وضعیت هر فرد متفاوت است چرا که اندازه مورد استفاده بستگی به فضای دهان بیمار و استخوان قابل استفاده نیز دارد.
ایمپلنت استاندارد: این ایمپلنت ها قطری بین 3.5 تا 4.2 میلیمتر دارند. معمولا این ایمپلنت ها در بخش جلوی دهان جایگذاری میشوند.

ایمپلنت پهن: این ایمپلنتها قطری بین 4.5 تا 6 میلی متر دارند و معمولا در بخش عقب دهان به جای دندان های آسیا (مولر) جایگذاری میشوند.
ایمپلنت های مینی یا باریک: این ایمپلنت بین 2 تا 3.5 میلیمتر قطر دارد و برای افرادی استفاده میشود که بین ریشه های دندانهایشان برای ایمپلنت معمولی جا ندارند. همچنین زمانی که تراکم استخوانی کافی وجود نداشته باشد از این گزینه استفاده میشود.
قیمت ایمپلنت دندان

گفتگوی هم میهن...
ما را در سایت گفتگوی هم میهن دنبال می کنید

برچسب : ایمپلنت دندان چیست؟,ايمپلنت دندان چيست,عوارض ایمپلنت دندان چیست,منظور از ایمپلنت دندان چیست, نویسنده : محمد رضا جوادیان fhammihan بازدید : 127 تاريخ : پنجشنبه 4 شهريور 1395 ساعت: 20:51