پاسخ علمی به تجربه خروج روح ازبدن

پاسخ علمی به تجربه خروج روح ازبدن«ﭘﺎﺳﺦ ﻋﻠﻤﯽ به ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﺮﻭﺝ ﺭﻭﺡ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ »

▪️ﺍﺳﮑﻦ ﻣﻐﺰﯼ “ ﺗﻮﻫﻢ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ” ﺭﺍ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﮐﺮﺩ

ﻣﺴﻠﻤﻦ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺑﺪﻥ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ﺣﺲ ﺑﺪﯾﻬﯽ ﻭ ﻣﻠﻤﻮﺳﯽ ﺑﺮﺍﯾﻤﺎﻥ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ .
ﺩﺭ ﺗﺤﻘﯿﻘﯽ ﺍﺯ ﻣﻮﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺗﯽ ﮐﺎﺭﻭﻟﯿﻨﺴﮑﺎﯼ ﺳﻮﺋﺪ، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﻋﻠﻮﻡ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﻮﻫﻢ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺑﺪن ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺍﺳﮑﻨﺮ ﻣﻐﺰﯼ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﻨﺪ .
ﺁﻧﻬﺎ ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﺗﻮﻫﻤﯽ ﮐﻪ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻘﺎﻁ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺗﺎﻕ ﻫﻢ ﺩﻭﺭﺑﺮﯼ ‏(Teleport ‏) ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﮎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺑﺪﻥﺷﺎﻥ ﺑﺎ ﺭﻣﺰﮔﺸﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺍﻟﮕﻮﯼ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﯽ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﻐﺰ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ .
ﺣﺲ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻧﯽ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻫﺮﺟﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻓﻀﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺱ ﮐﻠﯿﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺁﻧﺮﺍ ﮐﺴﺐ ﮐﺮﺩﻩﺍﯾﻢ .
ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﻭﻇﯿﻔﻪﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩﺍﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻐﺰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﯿﺎﺯﻣﻨﺪ ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺣﻮﺍﺱ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺑﻪ ﻣﻐﺰ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ
▫️« ﺍﻣﺎ ﺍﺯﯾﻦ ﻃﺮﯾﻖ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺲ ﺩﻗﯿﻖ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪﻥ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ ﺩﺭ ﮐﺠﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ، ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺣﻔﻆ ﺷﻮﺩ .»

ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﻮﺷﻬﺎﯼ ﺁﺯﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺎﺻﯽ ﺍﺯ ﺫﻫﻦ ﺣﺎﻭﯼ GPS‌ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ “ﺳﻠﻮﻝﻫﺎﯼ ﻣﮑﺎﻧﯽ ” ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﻮﺵﻫﺎ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﺍﺗﺎﻕﺍﻧﺪ _ ﮐﺸﻔﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﺰﻩ #ﻧﻮﺑﻞ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺳﺎﻝ 2014 ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺩﺍﺩ.

ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ، ﺍﯾﻦﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻐﺰ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺍﺩﺭﺍﮐﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﺪﻥ ﺩﺭ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﻓﻀﺎ ﺭﺍ ﺷﮑﻞ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻭ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺵﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﺳﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﯾﺎ ﺧﯿﺮ ﮐﺎﻣﻠﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺍﺧﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﻠﻪ ﻋﻠﻤﯽ ﺯﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ ‏( Current Biology ‏) ﻧﯿﺰ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﺗﻮﺳﻂ ﯾﮏ ﺍﺳﮑﻨﺮ ﻣﻐﺰ ﺩﺭ ﺫﻫﻦ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﻩﯼ ﺳﺎﻟﻢ , ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻧﺪ .
ﺑﺮ ﺳﺮ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﺎﻧﯿﺘﻮﺭﯼ ﻧﺼﺐ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻗﺴﻤﺖ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺗﺎﻕ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﮑﻨﺮ ﻣﻐﺰ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ . ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺩﯾﺪﺍﺭﯼ ﺟﺪﯾﺪ، ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﺘﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ، ﺑﺪﻥ ﺷﺨﺺ ﻏﺮﯾﺒﻪﺍﯼ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩﯾﺪﻧﺪ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺪﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻨﻔﺬ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﺳﮑﻨﺮ ﻣﻐﺰ، ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﺭﻭﯾﺎ، ﻣﺤﻘﻘﯿﻦ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺑﺪﻥ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﻟﻤﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﺭ ﻧﻘﻄﻪ ﺩﯾﺪ ﮐﺎﻣﻞ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﺳﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺪﻥ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ . ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺁﺭﻭﯾﺪ ﮔﻮﺗﺮﺳﺘﺎﻡ ‏( Arvid Guterstam ‏)؛ “ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ، ﻣﻐﺰ ﺣﺲ ﻻﻣﺴﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺩﯾﺪﺍﺭﯼ ﺟﺪﯾﺪ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺪﻥ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﻣﺎﯾﺶ، ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ﺷﺨﺺ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ، ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ” ﺩﺭ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﺍﻥ ﺍﺯ “ ﺗﻮﻫﻢ ﺧﺮﻭﺝ ﺍﺯ ﺑﺪﻥ ” ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺩﺭﺍﮐﯽ، ﺣﺎﻟﺖ “ ﺩﻭﺭﺑَﺮﯼ ” ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺎﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺗﺎﻕ ﺍﺳﮑﻨﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﮐﻨﻨﺪ . ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﺍﻟﮕﻮﺷﻨﺎﺳﯽ، ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﻐﺰ ﺭﺍ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺗﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﮎ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﺍﻟﮕﻮﻫﺎﯼ ﻓﻌﺎﻟﯿﺘﯽ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺧﺎﺻﯽ ﺍﺯ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯼ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻣﻐﺰ، ﺭﻣﺰﮔﺸﺎﯾﯽ ﺷﻮﺩ .
ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﺍﺯ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺯﯾﺮﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺕ ﺍﺯ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﻣﻐﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﮑﻞﮔﯿﺮﯼ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺍﺩﺭﺍﮐﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﺪﻥ ﺩﺭ ﻓﻀﺎ، ﻧﻘﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ”. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﻣﻐﺰ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﺩﺭﮎ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺣﻀﻮﺭ ﮐﻤﮏ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻣﺰﮔﺸﺎﯾﯽ ﮐﻨﺪ، ﻫﯿﭙﻮﮐﺎﻣﭗ ﺍﺳﺖ _ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﻧﻮﺑﻞ، ﯾﻌﻨﯽ “ ﺳﻠﻮﻝ ﻫﺎﯼ ﻣﮑﺎﻧﯽ ” ﺷﺪ .

” ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺍﺯﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﺩﺭﺧﻮﺭ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺟﺎﻟﺐﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺎﻧﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﻠﻮﻝﻫﺎﯼ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺟﻬﺖﯾﺎﺑﯽ ﻭ ﺭﻣﺰﮔﺰﺍﺭﯼ ﺣﺎﻓﻈﻪ ﻧﻘﺶ ﺑﺴﺰﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺑﻠﮑﻪ ﻧﻘﺶ ﺁﻥﻫﺎ ﺩﺭ ﺷﮑﻞﺩﻫﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﻮﺷﯿﺎﺭﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺑﺪﻥ ﺩﺭ ﻓﻀﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ .”

گرداوری :سام آریامنش

گفتگوی هم میهن...