میکروب معده مهمان ناخوانده

میکروب معده مهمان ناخواندههلیکوباکترپیلوری گونه‌ای از باکتری هلیکوباکتر است که به دلیل شکل خاصی که دارد ( خمیده و مژک‌دار) دارای قدرت نفوذ به معده و اتصال به سلول‌های پوشش داخلی معده است.
این بیماری یکی از شایع‌ترین عفونت‌های انسانی که حدود نیمی از جمعیت جهان، حامل این ارگانیسم و شیوع آن بر حسب سن و جغرافیا متغیر است. در کشور ما نیز شیوع آن تا 80% تخمین زده می شود.
مطالعات نشان می‌دهد در بسیاری از افراد، ابتلا به عفونت از دوران کودکی آغاز می‌شود و عواملی مانند محرومیت‌های اجتماعی، خانواده‌ی پرجمعیت، شرایط اقتصادی پایین، بر افزایش شدت آن تأثیر می‌گذارند.
علائم:
اغلب افراد آلوده هیچگونه علامتی ندارند یا دارای علائم خفیفی مانند: تهوع، بی اشتهایی، درد شکمی واستفراغ می‌باشند، که گذرا است ولی در موارد شدیدتر، درد، پایدارتر می‌شود و با علائم دیگری مانند اسهال، پیری زودرس، بوی بد دهان و سوزش سردل همراه می‌گردد. در صورت ایجاد زخم، درد شدید، همراه با خونریزی گوارشی و کم خونی مشاهده می شود.
راه‌های انتقال:
در انسان‌ها از طریق دهانی - دهانی یا دهانی – مدفوعی منتقل می‌شود. این میکروب در بزاق و مدفوع وجود دارد و به خصوص ممکن است از راه غذا یا آب آلوده انتقال یابد. با احتمال کمتر، سرایت می‌تواند از وسایل شخصی یا رختخواب مشترک نیز ایجاد شود.
راه‌های تشخیص:
1.تست خون: انجام آزمایش خون و پیداکردن آنتی بادی در خون؛ این روش بعد از یک دوره درمان جهت پیگیری مناسب نیست چرا که آنتی بادی تا سال‌ها بعد از درمان در خون، بالا می‌ماند.
2.تست تنفسی: روشی حساس و دقیق است. با استفاده از خوردن کپسول مخصوص و آزمایش هوای بازدمی که جهت پیگیری نیز روش مناسبی می باشد.
3.آزمایش مدفوع: پیدا کردن آنتی بادی در مدفوع.
4.آندوسکوپی و نمونه برداری: این روش هم می‌تواند وجود داشتن یا نداشتن میکروب را اثبات کند و هم آسیب‌های احتمالی وارده و وجود زخم و التهاب را بررسی نماید.
درمان:
درمان‌های استاندارد به صورت سه دارویی و چهاردارویی انجام می‌شود به طوری که 7 تا 14 روز ادامه دارد و در هر درمان از 2 تا 3 آنتی بیوتیک همراه با مهار کننده‌ی پمپ اسیدی معده استفاده می‌شود. بالاترین علت شکست درمان عدم استفاده‌ی صحیح داروها توسط بیمار بوده و علت دیگر مصرف بی رویه‌ی آنتی بیوتیک‌ها و مقاومت‌های دارویی ایجاد شده می‌باشد.
پیشنهادهای غذایی مفید برای معده:
1.غذاهای حاوی سلنیوم که در انواع مغزها به خصوص بادام هندی و غذاهای دریایی وجود دارد.
2.غذاهای حاوی سولفورفان ( نوعی ترکیبات گوگردی): انواع کلم، سویا.
3.زردچوبه، زنجبیل، عسل، پودرسیرو پونه که باعث کاهش تولید واسطه‌های التهابی می‌شود.
4.میوه‌ها و سبزیجات تازه که حاوی ویتامین E , C می‌باشند.
نشریه بهبد

گفتگوی هم میهن...