ابر تانک ام۱ ابرامز

تانک دارای برجکی کوتاه و مستطیلی شکل است که در پشت سر برجک محل ذخیره سازی مهمات است . بر روی برجک دو دریچه برای بیرون امدن گلوله گذار و فرمانده است که میتونند با کمک دو مسلسل بر روی برجک اجرای اتش کنند.
تانک دارای یک موتور توربین گازی چند سوخت لیکومینگ ای جی تی ۱۵۰۰ است که دارای قدرت ۱۵۰۰ اسب بخار است شش سرعت شامل چهار دنده رو به جلو و دو دنده رو به عقب است که البته گیربوکس تانک اتوماتیک است.تانک توان حرکت با سرعت ۹۷ کیلومتر بر ساعت را دارد اگرچه برای اسیب نرسیدن به موتور و گیربوکس سرعت معمول سرعت ۷۲ کیلومتر بر ساعت است . ام۱ در مدل های مختلف رانش به وزن مختلفی داشت برای نمونه در ام۱ ای۱ دارای رانش به وزن ۲۶٫۹ اسب بخار بر تن و ۲۳٫۸ اسب بخار بر تن در نسخه ام۱ ای ۲ بود
موتور می تواند سوختهای چون بنزین، نفت سفید ، سوخت دیزل ویا سوخت جت جی پی ۸ و جی پی ۴ (که هر دو سوخت جت است) استفاده کند . موتور توربین گازی ابرامز نشان داد در خدمت بسیار قابل اعتماد است ولی مصرف سوختش بسیار بالا بود به صورت که ۶ لیتر در ۱٫۵ کیلومتر سوخت مصرف می کرد. همچنین صدای ایجاد شده موتور بسیار کمتر از تانکهای معاصر دیزل بود و دیرتر صدای تانک شنیده میشد
همکنون هانویل در حال توسعه یک موتور جدید توربین گازی است که جایگزین موتور فعلی شود. این موتور قویتر، کم صدا تر و فاقد اگزوز است و همچنین ۳۳% مصرف سوخت کمتری دارد.همچنین جنرال دینامیک بر روی یک موتور دیزل برای ابرامز کار میکند که هزینه عملیات ان بسیار کمتر از موتور توربین گازی است . مخزن سوخت و محفظه موتور دارای یک سامانه خودکار اتش خاموش کن است و محفظه خدمه نیز دارای یک سامانه اتش خاموش کن دستی است
ابرامز دارای زرهی مشابه زره چابهام انگلیسی است که شامل چند لایه از الیاژهای مختلف است . این الیاژ ها شامل فولاد، سرامیک، کائوچو ، مواد ترکیبی و کولاراست. این ترکیب میزان مقاومت را در برابر مهمات انرژی جنبشی و خروج گود بالا می برد و هر کدان در برابر یک نوع مهمات مقاومت میکند . در اواخر دهه ۱۹۸۰ نسخه جدید ام ۱ ای ۱ اچ ای (نسخه از ام۱ ای ۱)ساخته شد که در ناحیه جلوی برجک دارای یک لایه اورانیوم برای حفاظت بیشتری بود و بعدها در نسخه ام ۱ ای ۲ نسل دوم زره اورانیومی بود که معادل ۶۱۰ م م فولاد مقاومت ایجاد کرد اگرچه چهار تا پنچ تن به وزن تانک اضافه کرد. همچنین بر اساس تجارب نبرد در عراق دست کم دو بار طی ارتقائاتی بر روی دو طرف بدنه و در مورد دیگر در دو طرف برجک و بدنه از زره های واکنش دهند استفاده شد تا ان را در برابر مهمات های خرج گود وشامل موشک و راکت بمب های کنار جاده ای محافظت کند.
ام۱ ای۱ پر تولید ترین نسخه ام۱ بود که مجهز به توپ۱۲۰ م م است

در جدول زیر میزان مقاومت نسخه های مختلف ابرامز را میتوان دید

در جدول زیر ارتقاِ ها رئ میبینیم

البته دو مدل در بالا ذکر شده بهسازی های دیگری نیز داشته اند که در ادامه در بخش مدلها به ان اشاره می کنیم
با در نظر گرفتن جول بالا کافی است به چند نکته اشاره شود
موشک های ضد تانکی چون ای تی ۱۴ دارای قدرت نفوذ ۱۲۰۰ م م، موشک ضد تانک تاو ۲ دارای قدرت نفوذ ۱۰۰۰ م م و مهمات انرژی جنبشی شلیک شوند از تانک تی ۹۰ روسی دارای قدرت نفوذ ۷۵۰ م م می باشد . از این رو عملا با در نظر گرفتن اعداد در جدول در نسخه های ارتقا یافته چه برای موشک های ضد تانک(خرج گود) و چه مهمات انرژی جنبشی میتواند دریافت که عملا نفوذ در زره ابرامز دست کم از روبرو برجک بسیار سخت است
فرمانده و توپچی ابرامز

برای دفاع از خود دارای شش نارنجک انداز دود زا در هر دو طرف برجک بود و دارای مولد دود ایجاد پرده دود است. همچنین دارای سامانه اختلال گر فروسرخ AN/VLQ-6 برای فریب موشک های هدایت نیم خودکار چون تاو و یا ای تی ۶ و ای تی ۹ که با تعقیب خروجی موتور به صورت فروسرخ هدایت می شوند را با ایجاد امواج پارازیت فروسرخ فریب دهد. این سامانه ۱۲ درجه رو به بالا و ۴۰ درجه در دو سمت را پوشش میداد و گفته شده میتواند زمانی که موشک ۵۰% مسیر را از شلیک کننده را طی کرده روی ان ایجاد اختلال کند.همچنین تانک دارای هشدار دهنده لیزری برای هشدار در مورد قرار گرفتن لیزر بر روی تانک است که البته سامانه دفاعی به صورت خودکار دست به پرتاب نارنجک انداز دود زا میزند.
توپ اصلی در اولین نسخه تولیدی یعنی ام۱ ابرامز توپ ۱۰۵ م م ام۶۸ بود که بر روی تانک های چون ام۶۰ و ام ۴۸ ای۵ نیز نصب شد. ولی این توپ خان دار با وجود اینکه در زمان خود یکی از بهترین ها بود ولی در دهه ۱۹۸۰ دیگر سلاح کارامدی بر ضد زره های مدرن واکنش دهنده چون کنتاکت ۱ و تانک های چون تی ۸۰ نبود .
از این رو در نسخه بعد یعنی ام ۱ای۱ ازتوپ ام۲۵۶ استفاده شد. این توپ المانی و ساخت شرکت رمینگتال بود که بر روی تانک لئوپارد۲ نصب شده بود و کارایی خوبی داشت از این رو این توپ تحت امتیاز در امریکا تولید شد. توپ ۱۲۰ م م ال۴۴ میتوان طیف وسیعی از مهمات های مختلف را حمل کند که شامل انواع مهمات خرج گود و انرژی جنبشی و یا انفجار ترکش شونده است .برد موثر ان در روز ۳۵۰۰ متر است اگرچه ابرامز حتی شکار در ۴۰۰۰ متر نیز با این توپ در سال ۱۹۹۱ داشته است. توپ توسط رایانه کنترل اتش که شامل مسافت یاب لیزری ، یک حسگر محیطی برای سنجش سرعت باد، میزان دمای هوا، زاویه حرکت تانک و زاویه قرار گرفتن لوله توپ و چندین فاکتور دیگر است هدفگیری میشود. مهمات های این توپ بر اساس سطح تحدیدات توسعه یافته است برای نمونه اصلیترین سلاح ابرامز امریکا در نبرد ضد زره مهمات های اورانیومی ام ۸۲۹ است. این مهمات از دهه ۱۹۸۰ بر روی ابرامز استفاده شد که دارای هسته اورانیومی است. قدرت نفوذ این مهمات در مدل های مختلف از ۵۴۰ م م در ۲۰۰۰ متر تا ۸۰۰ م م در ۲۰۰۰ متر افزایش یافته است . همواره قدرت نفوذ این مهمات به زره تانک های شوروی بستگی داشته برای نمونه مهمات ام ۸۲۹ ای۱ توان نفوذ در ۵۷۰ م م در ۲۰۰۰ متر بود ولی ورود زره واکنش دهنده کنتاکت ۵ در شوروی و نصب ان روی تی ۸۰ باعث به وجود امدن نسخه ام ۸۲۹ ای ۲ با توان نفوذ ۷۳۰ م م در ۲۰۰۰ متر را به دست اورد. در جدول زیر مهمات های شلیک از ابرامز امده است

مهمات انرژی جنبشی اورانیمی ام ۸۲۹

همچنین ابرامز یک نمونه مهمات اچ ایی یا همان مهمات انفجاری ترکش شونده برای مقابله با اهدافی چون ساختمانها و نیروی پیاده از نوع ام ۹۰۸ را حمل میکند. یک مهمات شات گان مانند بر اساس تجارب نبرد در عراق نیز با نام ام ۱۰۲۸ نیز ساخته شد که شامل ۱۵۰۰ ساچمه است که به طرف اهداف شهری تا برد ۷۰۰ متری شلیک میشود
همچنین چنیدن نمونه مهمات انرژی جنبشی جدید همچون مهمان ام ۸۲۹ ایی ۴ در حال توسعه است. این توپ میتوان موشک ضد تانک هدایت شونده لوله پرتاب را نیز پرتاب کند . امریکا نسخه ای با نام ایک ام ۱۱۱۱ را توسعه دادند که شامل یک موشک لوله پرتاب هدایت لیزری با برد۱۲ کیلومتر بود که البته پروژه با وجود ازمایش لغو شد
همچنین یک مسلسل ۷٫۶۲ م م هماهنگ با توپ اصلی ، یک مسلسل ۱۲٫۷ م م بر روی برجک و یک ۷٫۶۲ م م دیگر بر روی برجک همواره در دسترس خدمه است .توپ اصلی در نسخه ام۱ ای۱ دارای ۴۰ گلوله در نسخه ام۱ ای ۲ دارای ۴۲ گلوله است . همچنین ۹۰۰ گلوله برای مسلسل ۱۲٫۷ م م و ۱۰۴۰۰ گلوله برای مسلسل ۷٫۶۲ م م وجود دارد.
مدل های مختلف:
ام۱ ابرامز: نخستین مدل تولید که در سال ۱۹۷۹ وارد خدمت شد و تا سال ۱۹۸۵ در مجموع ۳۲۷۳ عراده از ان ساخته شد. این نسخه مجهز به توپ ۱۰۵ م م بود . این نمونه بعدها به گارد ملی تحویل شد
M1IP:تولید در سال ۱۹۸۴ با همان توپ۱۰۵ م م ولی زره بیشتر از روبرو با توان مقاومت ۶۵۰ م م در برابر انرژی جنبشی.۸۹۴ عراده ساخته شد
ام۱ ای ۱: نسخه که درسال ۱۹۸۵ تولید شد و مجهز به توپ ۱۲۰ م م به جای توپ ۱۰۵ م م بود و همچنین حفاظت شیمیایی و اتمی ان افزوده شد . ۲۳۸۸ عراده از این مدل تا سال ۱۹۹۳ تولید شد که در استرالیا و مصر نیز نسخه نو ساز به خدمت گرفت شد
ام۱ ای ۱ اچ ای: نسخه زره پوش شده دارای یک لایه اورانیومی از روبروی برجک بین دو لایه فولادی . این نسخه در اواخر دهه ۱۹۸۰ تولید شد و تا سال ۱۹۹۲ در مجموع ۱۳۲۸ عراده از ان تولید شد که ۸۳۴ عراده بعدها به نسل دوم زره اورنیومی تجهیز شدند که به انها ام۱ای۱ اچ ای + گفتند
ام۱ ای۱ اچ سی: نسخه ای از ام۱ ای ۱ اچ ای برای تفنگدارن دریایی با کمی تغییر در برخی سامانه ها برای تطابق با این نیرو.۳۲۹ عراده ساخته شد
ام ۱ ای ۱ AIM: ارتقای بر روی ام ۱ ای ۱ شامل باز کردن تمام تانک وصل کردن دوباره ان با اتصالان بهتر، قرار دادن یک دید حرارتی برای فرمانده برای بهره گیرد بهتر از مسلسل ۱۲٫۷ م م، بهبود ژنراتور برق و کاهش مصر ف سوخت. در واقع یک تعمیرات گسترده همراه با کمی ارتقا روی ۷۰۰۰ ابرامز در انبار ارتش بود.
ام۱ ای۲:نسخه جدید تولید در سال ۱۹۹۲ شامل یک دید حرارت نسل دوم مستقل پانورماتکی بر روی برجک برای فرمانده که دیگر نیاز فرمانده به دید حرارتی توپچی از بین می برد. این سامانه دید حرارتی توان درشت نمایی تا ۵۰ ایکس را دارد و تصاویر ان بر روی یک نمایشگر رنگی برای فرمانده به نمایش در می اید . سامانه نسل دوم حرارتی برای توپچی و همچنین این نمونه دارای محفظه مهمات اصلاح شده با توان مهمات بیشتر در پشت برجک و سامانه ارتباطی بهتر و همچنین پردازنده های سریعتر است . همچنین نسل سوم زره ترکیبی شامال فولاد،کولار و اورانیوم با مقاومت بیشتر در جلوی برج.در مجموع ۳۵ عراده ام۱ ای ۲ نو برای ارتش امریکا ساخته شد و ۶۰۰ ام۱ ای ۱ نیز به این نسخه ارتقا یافت. همچنین ۳۱۵ عراده برای عربستان،۲۱۸ عراده برای کویت ساخته شد
M1A2. این نسخه را می توان به دلیل دید پانورماتیک کشیده روی برجک از دیگر مدل ها تشخیص داد

ام۱ای۲اس ایی پی(SEP): این نمونه برای افزایش کارایی در مناطق نبرد بسته توسعه یافت که شامل یک دوربین دید حرارتی نسل دوم ارتقا یافته برای فرمانده، مسافت یاب لیزری جدید ،نقشه دیجیتال بر روی نمایشگر فرمانده، سامانه کنترل اتش ارتقا یافته با نرم افزار جدید که برد اتش را تا ۳۰۰۰ متر افزایش داده است.همچنین زره در جلوی تانک و جلوی برجک برای ایجاد حفاظت بیشتر در برابر مهمات خرج گود ارتقا.۲۴۰ عراده نو ساز جدید از این مدل ساخته شد و ۳۰۰ عراده ام۱ ای ۲ و ۴۰۰ عراده ام۱ ای۱ به این نسخه ارتقا یافته اند.
ام۱ تی اس یو کا: بر اساس تجارب به دست امده در نبرد عراق در سال ۲۰۰۳ و حضور نظامی امریکایی ها در این کشور از جمله صدمه پذیری بالای ابرامز در برابر بمب های کنار جاده ای و برای تطبیق بیشتر با عملیات نبرد شهری کیت تی اس یو کا در سال ۲۰۰۶ برای ابرامز توسعه یافت که تنها با ۱۲ ساعت می شد یک ابرامز را به این کیت تجهیز کرد.این کیت عبارتند از
زره واکنش دهنده آرات که در مجموع ۶۴ قطعه از این زره در دو طرف بدنه و دو طرف برجک نصب شده است.نصب دو زره شیشه ای ضد گلوله برای دو مسلسل بر روی بدنه که دارای شیشه ضد گلوله برای مقابله با گلوله های سبک بودند،تصویر بردار حرارتی برای مسلسل ۱۲٫۷ م م فرمانده که با ان اجازه میدهد تا از درون تانک به دشمن اتش کند ، نصب دوربین دید حرارتی دیگر برای مسلسل ۷٫۶۲ م م لودر که به ان نیز اجازه میدهد در شب و روز از درون تانک دست به اتش بزند(با مسلسل روی برجک) ، فرمانده و لودر دارای نمایشگر رنگی در درون کابین برای کنترل مسلسل از درون تانک هستند. همچنین یک مسلسل ۱۲٫۷ م م نیز بر روی لوله توپ بسته شده که هم محور توپ اصلی شلیک میکند. همچنین این نمونه دارای زره زیرین بیشتر و سامانه ارتباطی بهتری است
ابرامز SEPV3: این نسخه اخرین بر روز رسانی روی ابرامز است که شامل ارتقا سامانه اتش برای اتش در برد ۳۵۰۰ متر در روز و ۲۰۰۰ تا ۲۳۰۰ متری درشب است. این نمونه دارای سامانه دید حرارتی نسل سوم تا IFLIR است که تصاویر دید حرارتی را به شکل رنگی تر نشان میدهد و همچنین توان تعقیب خودکار اهداف را دارد و اهداف را بسته به فاصله و اولیت با رنگهای مختلفی نشان میدهد. همچنین این نسخه دارای سامانه اتش مسلسل سنگین از درون تانک توسط فرمانده است. البته همان طور که گفته شده این سیستم در نسخه های قبلی نیز طی ارتقا نصب شده بود ولی این نسخه دارای سامانه دید حرارتی پیشرفته تر است. موتور ارتقا یافته تا سوخت کمتری مصرف کند ولی یک از ارتقا مهم این مدل استفاده از یک ژنراتور داخلی برای تولید برق برای به حرکت در اوردن برجک اصلی است . تا پیش از این نیروی تولیدی توسط موتور باعث به کار افتادن ژنراتور برای به حرکت در اوردن برجک می شود و در حالت سکون نیز یک واحد برق کمکی این کار را میکرد(البته اگر موتور خاموش بود) ولی با این ژنراتور کم مصرف در حال حرکت نیز برق لازم بدون استفاده از قدرت موتور تامین می شود. فرمانده و توپی هر کدام دو نمایشگر رنگی قابل برنامه ریز دارند .این نسخه مهمات اورانیومی M829A4 را شلیک میکند که بالای ۱۰۰۰ م م در زره نفوذ دارد و عملا در زره هر تانکی نفوذ کافی را دارد . نسخه SEPV3 با ارتقا الکترونیک انجام شده روی ان تبدیل به حریف سرسختی برای لئوپارد ۲ ای ۷ شده است . این ارتقا فعلا روی ابرامز ام۱ ای ۲ انجام می شود
کیت ارتقا TUSK روی ابرامز . در تصویر زره واکنش دهنده در کنار بدنه ابرامز و همچنین حفاظ مسلسل ها را روی برجک دید

M1A2AEPV3

تجارب عملیاتی
اولین حضور عملیاتی ابرامز در جنگ اول خلیج فارس در سال ۱۹۹۱ بود.
۱۸۴۸ عراده ام۱ ای۱ به عربستان اعضام شدند تا در عملیات زمینی علیه صدام شرکت کنند.در سه روز پایانی نبرد ابرامز ها وارد میدان نبردش شدند . عراق از تانک های تی ۵۵،تی۶۲ و تی ۷۲ بهره می برد انها شانسی نداشتند زیرا پیشرفته ترین تانک عراق نیز نسخه اصلی نبود(تی ۷۲) و نسخه صادراتی ام۱ و ام بود که سامانه دید شبانه درست حسابی نداشت و فاقد سامانه های پیشرفته بودند. در جریان جنگ اول تانک های عراقی در شب تنها تا برد ۱۵۰۰ متری توان رزم در شب داشتند ولی این میزان برای ابرامز ۲۵۰۰ متر بود. در این نبرد طی دو روز تانک های ابرامز دست کم ۱۰۰۰ تا ۱۳۰۰ تانک و نفربر عراقی را نابود کردند و حتی توانستند در شب در ۲۵۰۰ متری و در روز در ۴۰۰۰ متری دست به اتش بزنند. مهمات های اورانیومی انها به خوبی در زره تانک های عراق نفوذ کرد در حالی که هیچ کدام از مهمات های تانک های عراق توان نفوذ در زره ابرامز را دست کم از روبرو نداشتند.
۲۳ ابرامز در جنگ اول خلیج فارس ۱ اسیب دیدند که ۹ عراده انها کالا نابود شدند که ۷ عراده ان در اتش خودی از بین رفتند.
حضور بعدی سال ۲۰۰۳ در عراق بود.به غیر از مرحله اولی عملیات که دو هفته نیز ادامه نیافت طی حضور نه سال ابرامز در عراق هیچ تانکی در برابر ابرامز قرار نداشت ولی تعداد زیادی موشک و بمب کنار جاده ای به ابرامز تاختند. دست کم ۵۰ تانک ابرامز بر اثر بمب های کنار جاده ای و موشک های ضد تانک صدمه دیدند ولی کمتر ۱۵ عراده از خدمت خارح شدند. ابرامز این رکورد را دارد که هرگز خدمه ان بر اثر برخورد موشک ضد تانک کشته نشده اند ولی این بمب های کنار جاده ای بود که حتی در موارد باعث کنده شدن برجک چند ده تنی تانک نیز شدند.بر اساس تجارب همین بمب ها بود که کیت تی اس یو کا بر روی ابرامز برای مقابله با بمب های کنار جاده ای بر روی ابرامز نصب شد(البته گذارشی وجود دارد که در سپتامبر سال ۲۰۰۷ در یک درگیر بر اثر برخورد ار پی جی ۲۹ از کنار به بدنه ویا برجک یک ابرامز باعث کشته شدن دو خدمه و زخمی شدن یک نفر دیگر شده است).
ام۱ ای ۲

انتظار می رود با دور جدید ارتقائات با نام ام۱ ای۳ شامل توپ۱۲۰ م م جدید و سامان اتش جدید تا سال ۲۰۴۰ در خدمت باقی بماند.
به غیر از ارتش امریکا که همچنان ۵۰۰۰ عراده ابرامز از انواع ای۱ ای۱، ای۱ ای ۲ را در خدمت دارد ،استرالیا نیز دارای ۵۹ ابرامز ام۱ ای۱ است که فاقد زره اورانیمی است. همچنین کشورهای دیگر چون:
مصر:۱۰۰۵ عراده ام۱ای۱ فاقد زره اورانیمی
عراق: ۱۴۰ عراده ام۱ ای۱ بدون زره اورانیمی
کویت:۲۱۸ عراده ام۱ ای۲ ولی بدون زره اورانیومی
عربستان:۳۷۳ عراده ام۱ ای۲ بدون زره اورانیمی
مراکش:۲۲۰ عراده ام۱ ای

جنگاوران