صفت های انگلیسی و کاربردشان

صفت های انگلیسی درباره ی یک اسم یا ضمیر به ما اطلاعات میدن و یا اون اسم / ضمیر رو توصیف میکنند. مثال :

The gray dog barked = سگ خاکستری پارس کرد

در جمله ی بالا کلمه ی gray صفت است که اسم ” dog ” را توصیف کرده تا ما دقیقا متوجه شویم کدام سگ پارس کرده.

یک خبر خوب !

خبر خوب اینکه بر خلاف اسم و فعل ، ساختار صفت های انگلیسی تغییر نمی کند. همانطور که می دانید اسم ها بر اساس مفرد یا جمع بودن و فعل ها بر اساس شخص ، شمار و زمان ، تغییر شکل می دهند اما صفت همواره ثابت است. چه به اسم مفرد اشاره کند چه جمع ، چه به زمان حال اشاره کند چه گذشته ، چه به فاعل جمله بر گردد چه مفعول

برخی صفت های انگلیسی اطلاعات حقیق درباره ی یک اسم به ما می دهند. مثل صفت های مربوط به سن ، اندازه ، ملیت و غیره. این تیپ صفت های انگلیسی عموماً تغییر ناپذیر و ثابت اند. یعنی هر کس بخواهد درباره اندازه قد یک انسان جمله ای بگوید ، چون قد انسان ثابت است همه از یک صفت استفاده می کنند مثل Tall یا Short

گروه دیگری از صفت های انگلیسی بیانگر ایده ها و نظرات افراد درباره ی یک اسم هستند و هر فردی با توجه به نظر خودش صفتی را برای توصیف اون اسم انتخاب می کند. به این دسته از صفت ها، صفت های بیان عقیده یا Opinion Adjective می گوییم. مثلا وقتی دو نفر همزمان یک فیلم سینمایی را تماشا می کنند ممکن است یک نفر برای توصیف این فیلم از صفت boring به معنای کسل کننده استفاده کند اما به نظر شخص دیگری اون فیلم interesting یعنی جالب باشد

در جواب به سوال هایی که با what kind , whose , which یا how many پرسیده می شوند، ما نیاز داریم که از یک یا چند صفت استفاده کنیم

انواع مختلف صفت های انگلیسی :

صفت های عددی ؛ مثل : six – one hundred and one

صفت های بیان کمیت ؛ مثل : more – all – some – half

صفت های ملکی ؛ مثل : my – his – your – their

صفت های پرسشی ؛ مثل : which – whose – what

صفت های اشاره ؛ مثل : this – that – those – these