بهترین ابزار برای درک حقیقت چیست؟

پارمنیدس که یکی از فیلسوفان بزرگ یونان باستان است معتقد بود که عقل تنها ابزار برای رسیدن به حقیقت هستی است. وی با همان "عقل" به این نتیجه رسید که در جهان هستی چیزی به نام تغییر وجود ندارد چون اصولا چیزی بنام هیچ وجود ندارد!!

و البته این نظر ایشان که منتج شده از "عقل" بود توسط دیگر فلاسفه با همان "عقل" مورد نقد و انتقاد واقع شد و بشدت به آن تاخته شد!

همه ی این فلاسفه از "عقل" بهره گرفته بودند و به چنین استدلالها و نتایج متضادی رسیدند! آیا اگر "عقل " موثرترین و بهترین ابزار برای رسیدن به حقیقت است پس چرا فلاسفه ای که تنها به آن تکیه کردند به ارا و نظرات گوناگونی رسیدند؟!!

برای نمونه همان پارمنیدس که با به کارگیری قوه ی عقل آنهم به تنهایی بدین نتیجه رسیده بود که تغییر در جهان وجود ندارد! در حالی که "تجربه" می گوید که تغییر وجود دارد!

آیا تجربه خود به تنهایی می تواند ابزاری موثر برای رسیدن به حقیقت باشد؟ حال این تجربه می تواند شهودی باشد و گستره وسیعتری از ادراکات را شامل گردد.

پس تکلیف احساسات درونی چه می شود؟ احساساتی که برآمده از درون هستند و نه برون و متعلق به عالم درون هستند نه برون! آیا نمی توان از آنها برای رسیدن به معرفت و حقیقت بهره گرفت و یا چون اشراقیون از خرد و احساس توامان برای رسیدن به حقیقت هستی بهره گرفت؟

براستی بهترین ابزار برای رسیدن به حقیقت هستی چیست؟