صدای چاوشی غیر واقعی و "جعلی" است

من از یک دید روانشناسانه، رفتار چاوشی را در برابر منتقدانش همیشه با بهت و حیرت نگاه می کنم! نمونه کاملی از یک رفتار حکیمانه که فقط توی کتاب ها می شود خواند و بس.

اگر با انتقاد و فحش و افترای چند تا آدم، محسن بخواهد خودش را به اثبات برساند که دیگر محسن نیست، می شود کسی که قرار است برای حرف دل فلان مقام مسئول، فلان رئیس، فلان سکاندار فلان ارگان و...چیز بخواند. از اول او چنین روشی نداشته که بخواهد کارهایش را بر اساس خواست موافقان و مخالفانش انجام دهد کما اینکه درباره آلبوم قبلی خود نوشت که "این آلبوم ممکن است باعث ریزش بعضی مخاطبان شود اما مهم نیست."

اوج شجاعت و بی توجهی او به سلیقه و میل افراد دو تا آلبومی بود که کاملا روحی متفاوت با آثار قبلی او داشت به نام "پرچم سفید" و "من خود سیزدهم". واقعا خیلی از هواداران سابق او از آن زمان به بعد از او جدا شدند و البته افراد تازه به او پیوستند.

لب کلام اینکه اگر محسن تسلیم این حرف ها شود و از خود صدایی منتشر کند به قصد اینکه بخواهد خلاف حرف های مجتبی کبیری ها را ثابت کند،از او ناامید میشوم. باید با قدرت تمام، چند سال دیگر در یک فضای آرام و فقط وقتی خود "دلش" خواست و "احساس کرد" که وقتش است چنین کاری کند.

ناگفته نماند که محسن یگانه از دوستان صمیمی قدیم و امروز محسن چاوشی بارها در عمومی و خصوص تایید کرده که صدای او و محسن در آهنگ های مشترکشان از یک فیلتر مشترک رد می شده؛ هر چند کلام من نوعی و دیگران ِ گمنام معتبر نیست که بخواهیم بر آن استناد کنیم!

گفتگوی هم میهن...