آینده رابطه ترکیه صهیونیستی

پس از گذشت پنج و نیم سال از قطع رابطه دیپلماتیک ترکیه رژیم صهیونیستی به خاطر حمله به کشتی ماوی مرمره که دهها ترک مشته شدند سخن درباره امکان عادی سازی رابطه طرفین گفته شده که از طریق رسانه های صهیونیستی و اعتراف ترکیه درباره پیشرفت در مذاکرات دو جانبه است .
این مقاله 10 ویژگی رابطه ترکیه صهیونیستی را بیان می دارد که شامل شرایط و انگیزه های عادی سازی رابطه دیپلماتیک میان طرفین است که همراه با موانع در مسیر آن می باشد .
دو سناریو درباره این رابطه وجود دارد .
اول ، توافق که رابطه دیپلماتیک طرفین را احیا می کند اگر که محیط منطقه و بین المللی فراهم شود و رسیدن به حل مقبول میان طرفین درباره کاهش محاصره غزه که پیروزی برای ترکیه است بدون ظهور تفسیر صهیونیستی که خطوط قرمز را بشکند .
دوم ، شکست گفت و گوهای فعلی درباره رسیدن به توافق برای انتظار ایجاد تغییر در محیط های منطقه ای و بین المللی برای مصلحت هر یک از طرفین .
باید موضع ترکیه درباره رفع محاصره غزه را تقویت نمود ، مانع تهی شدن آن از محتوا شد ، رابطه فلسطینی ترکی فعلی را تقویت نمود تا در برابر فشارهای صهیونیستی آمریکایی قوی باشد .
مقدمه چینی
رابطه ترکیه و رژیم صهیونیستی سابقه ای ده ها ساله دارد ، ترکیه اولین کشور مسلمان بود که رژیم صهیونیستی را در سال 1949 میلادی به رسمیت شناخت و پس از آن در سال 1952 میلادی به پیمان آتلانتیک شمالی پیوست که به تعمیق رابطه طرفین در زمینه های نظامی و امنیتی انجامید ، سپس از اتیوپی توافق چارچوب یا کمر بند اطراف را در سال 1958 میلادی امضا کرد .
پس از فراز و نشیب در روابط دو جانبه ، کودتای ارتش ترکیه در سال 1980 نقطه تحولی در این روابط بود که در زمینه های مختلف شتاب یافت ، عمیق شد و ریشه دار شد ، اوایل دهه 90 قرن بیستم دوره طلایی آن بود که تانسو چیللر نخست وزیر وقت ترکیه در سال 1994 راهی رژیم صهیونیستی شد ، سپس سفر سلیمان دمیرل رییس جمهور ترکیه به رژیم صهیونیستی که در سال 1996 بود .
طرفین در سال 1996 دهها توافق در زمینه های نظامی ، امنیتی ، اقتصادی و سیاسی امضا کردند که مهمترین آن آموزش خلبانان صهیونیست در ترکیه ، متحول سازی تانک ها و جنگنده های ترکیه در رژیم صهیونیستی بود .
حضور جنگنده های صهیونیستی در خاک ترکیه ، تعمیق سطح همکاری اطلاعاتی رسمی و تبادل اطلاعات ، حضور مراک شنود و هشدار زود هنگام در خاک ترکیه برای ” جاسوسی صهیونیستی ” علیه برخی از کشورهای همجوار که مهمترین آن سوریه و عراق بود .
قدرت رسیدن حزب اسلام گرای عدالت و توسعه در سطح رهبران و نه برنامه در سال 2002 باعث تیرگی اوضاع نشد بلکه توسعه یافت و دیدارهای دیپلماتیک متقابلی در بالاترین سطوح میان طرفین انجام شد که مهمترین آن دیدار عبدالله گل وزیر خارجه وقت ترکیه و رجب طیب اردوغان نخست وزیر وقت ترکیه در سال 2005 به رژیم صهیونیستی بود که با استقبال گسترده صهیونیستی مواجه شد .
همسو با روابط اقتصادی پیشرفته ترکیه کوشید نقش میانجی میان رژیم صهیونیستی و کشورهای اسلامی عربی مانند سوریه و پاکستان را ایفا نماید قبل از متشنج شدن رابطه اش با رژیم صهیونیستی به خاط حمله به غزه در سال 2008 که ترکیه آن را خنجر از پشت و همچنین خیانت به تلاشش در جبهه رابطه صهیونیستی سوری دانست که ترکیه آن را از طریق مذاکرات غیر مستقیم میان طرفین هدایت کرده بود .
روابط دو جانبه شاهد نقاط عطف و بحران بود مانند حادثه مشهور همایش دافوس در سپتامبر 2209 ، توهین به سفیر ترکیه در تل آویو در ژانویه 2010 ، حمله صهیونیستی به کشتی مرمره که باعث کاهش شدید سطح روابط شد که تا زمان حاضر مستمر می باشد .
مشخصات رابطه ترکیه در زمان عدالت و توسعه با رژیم صهیونیستی
اول ، رابطه 10 سال گذشته و نبود تغییرات ریشه ای و مستقیم در آن .
دوم، نظارت بر اوضاع سیاسی کشور در زمان به قدرت رسیدن حزب به خصوص قیمومیت ارتش بر صحنه سیاسی که دارای روابط ممتازی با رژیم صهیونیستی است .
سوم ، رابطه در چارچوب خطوط کلی امنیت ملی ترکیه و منافع آن مربوط به حزب حاکم که مجددا تفسیر و بازنویسی شده و به شکل دراماتیک نیست .
چهارم ، نظریه حزب در زمینه ضرورت بهبود سیاست اقتصادی ، در سیاست های خارجی به معنی ” ارتباط مکرم ” در شرایط روابط طبیعی با کشور ها و قطع ارتباط میان آنان در دوره های تنش که معنی آن حفظ روابط تجاری و اقتصادی به رغم اختلافات سیاسی است همان کاری که ترکیه پس از پدیدار شدن بحران کشتی مرمره انجام داد .
پنجم ، خودداری ترکیه از درگیری مستقیم و شدید با هر طرف و دشواری تحرک مفرد آن بدون شرکای منطقه ای صرف نظر از میزان افزایش سطح خطاب .
ششم ، به حساب آوردن رابطه با رژیم صهیونیستی به عنوان بخشی از سامانه روابط ترکیه با غرب شامل آمریکا ، اتحادیه اروپا و ناتو و کلید کسب اعتماد این طرف ها از طریق رابطه خوب یا حداقل رابطه غیر بحرانی با آن .
هفتم ، نیاز ترکیه به رژیم صهیونیستی در زمینه های مختلف به ویژه همکاری امنیتی ، توسعه اسلحه و صنایع دفاعی به ویژه در سال های حکومت اول عدالت و توسعه .
هشتم ، رعایت درجه بندی رابطه به شکلی که نمایانگر قدرت وضعیت داخلی حزب بر رابطه با رژیم صهیونیستی باشد تا برخی تعهدات و روابط را کاهش داده به شکل آرام و کند تا به بحران های شدید با آن نانجامد و غرب را علیه آنکارا بر نانگیزد .
نهم ، عدم گذر از سقف عربی بین المللی در زمینه برخورد با موضوع فلسطین و تعهد به راه حل سیاسی بر اساس دیدگاه دو کشور و طرح صلح عربی بلکه دعوت به شرکت دادن مقاومت در روند صلح .
دهم ، عدم عدول از مرز های حمایت سیاسی ، اطلاع رسانی و مالی از گره های فلسطینی با رعایت حمایت مالی به شکل کمک یا کمک های انسان دوستانه و طرح های حمایت از تاسیسات زیربنایی باشد تا ضرری به رابطه با رژیم صهیونیستی قبل از بحران با آن نزند .
حزب عدالت و توسعه بر اساس مولفه های مزبور روابط ترکیه با رژیم صهیونیستی را در سال های گذشته ترسیم نمود تا اینکه رابطه با آن در چند مرحله به تیرگی گرایید .
دولت ترکیه حامی ایده ناوگان آزادی و سفرش برای شکستن محاصره نوار غزه در سال 2010 نبود اما حمله به آن و کشته شدن 10 شهروند ترک ( 9 نفر مستقیم و یک نفر یک ماه پس از معالجه به خاطر شدت جراحات ) در وضعیتی دشوار ، نسبت به حاکمیت کشور و شهروندانش قرار داد .
ترکیه تدابیر مجازاتی نسبت به رژیم صهیونیستی اتخاذ کرد مانند فراخواندن سفیر ترکیه و اخراج سفیر صهیونیستی ، لغو رزمایش دو جانبه از پیش طراحی شده ، لغو قرارداد تسلیحاتی مانند خرید پهباد و تعلیق دهها توافق در زمینه های مختلف با آن .
آنکارا سه شرط را برای از سر گیری روابط با رژیم صهیونیستی اعلام کرد ، عذرخواهی به خاطر حمله ، پرداخت غرامت مالی به خانواده های 10 شهید و شکستن محاصره غزه .
آینده رابطه ترکیه صهیونیستی (بخش اول) | شبکه ندای قدس
2