عقیقه ؟

در جامع المسائل فرمودند:

جامع المسائل، ج‏4، ص: 100
كيفيّت مصرف عقيقه‏
و ترتيب آن: طبخ و تقسيم به اهل ولايت است، يا تفريق لحم. و در طبخ، ملح و حبوب، اضافه آنها مستحب است؛ و دعوت عده‌‏اى مثل ده نفر يا بيشتر براى آن مستحب است از همسايه‏‌ها و غير؛ و شكستن استخوانها مكروه است يا آنكه خلاف مستحب است، بلكه اعضايش از هم جدا مى‏شود براى طبخ.

و این هم عبارت جواهر:

و ربما استفيد من‌قول الصادق عليه السلام «2» «تجعل أعضاء»‌و قوله عليه السلام «3» «إذا قطع العقيقة جداول فاطبخها و ادع عليها رهطا من لمسلمين»‌كراهة أن يكسر شيئا من عظامها، بل تفصل أعضاء لكن هو كما ترى، ضرورة أن الأمر بذلك لا يقتضي كراهة الكسر، خصوصا بعد‌خبر عمار «4» «و سئل عن العقيقة إذا ذبحت هل يكسر عظمها؟ قال: نعم يكسر عظمها، و يقطع لحمها، و تصنع بها بعد الذبح ما شئت»‌إلا أن الحكم من السنن، و الأمر فيها سهل، سيما مع النهي عن الكسر في بعض النصوص «5» كما قيل.

و شاید اینکه تعبیر به قیل فرمودند و جزما نهی ندانستند این باشد که در روایت پس از: (تعطی القابلة الرجل مع الورک)، آمده است: (و لا یکسر العظم)، و این شاید مربوط به همان قسمتی باشد که به قابله میدهند، نه غذائی که طبخ میکنند، و در حدیث عمار مذکور در عبارت جواهر، سؤال کرد که آیا استخوانهایش شکسته میشود؟ و جواب فرمودند: نعم یکسر عظمها.