یک دادگاه در آرژانتین تحقیق پیرامون قتل دادستان مسئول پرونده بمب گذاری در مرکز یهودیا

به گزارش صدای آمریکا، دادگاه، مرگ آلبرتو نیسمان را با این احتمال که وی در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۵ به قتل رسیده، بررسی می کند.

آلبرتو نیسمان در حال رسیدگی به بمب گذاری سال ۱۹۹۴ مرکز یهودیان بوئنوس آیرس بود که متهم اصلی آن بمب گذاری مقامهای جمهوری اسلامی هستند.

آلبرتو نیسمان قرار بود در مورد پرونده بمب گذاری به کنگره آرژانتین گزارش بدهد اما صبح آن روز جسدش را در آپارتمانش پیدا کردند.

نیسمان معتقد بود که مقام های حکومت ایران تدارک بمب گذاری را دیده اند و دولت چپگرای "کریستینا فرناندس د کرچنر" تلاش می کرد ارتباط تهران با آن حمله را پنهان نگاه دارد.

دولت وقت آرژانتین احتمال قتل نیسمان را رد کرد و آن را مرگ عادی دانست که این مساله با اعتراض های مردمی روبرو شد.

یک ماه پیش، یک دادستان ارشد آرژانتینی اعلام کرد که آلبرتو نیسمان، دادستان پیشین پرونده دخالت احتمالی ایران در انفجار مرگبار ۱۹۹۴ میلادی در مرکز یهودیان بوئنوس آیرس، به قتل رسیده و خودکشی نکرده است.

سیزده سال بعد از آن انفجار، در سال ۲۰۰۷ دادستانی کل آرژانتین درخواست صدور حکم جلب نه نفر از جمله اکبر هاشمی رفسنجانی و علی‌اکبر ولایتی توسط پلیس بین‌الملل را صادر کرد.

اینترپل برای شش تن از این فراد حکم جلب بین‌المللی صادر کرد:

- علی فلاحیان، وزیر اطلاعات وقت جمهوری اسلامی
- محسن رضایی، فرمانده وقت کل سپاه پاسداران جمهوری اسلامی
- احمدرضا اصغری، دبیر سوم پیشین سفارت جمهوری اسلامی ایران در آرژانتین
- احمد وحیدی، فرمانده سابق نیروی ویژه قدس سپاه پاسداران
- محسن ربانی، رایزن فرهنگی پیشین سفارت جمهوری اسلامی ایران در آرژانتین
- عماد مغنیه، رئیس وقت ستاد عملیات ویژه حزب‌الله لبنان

ایران تا مدتها هرگونه نقش در این انفجار را رد می کرد اما سال ۲۰۱۳ پذیرفت که پنج مقام قضایی آرژانتین برای پرسش از مقام های ایران به این کشور بروند اما این توافق هرگز عملی نشد.

گوشت در مقابل امحای پرونده!!

با اینکه نیسمان به قتل رسید، اما کمی بعد گزارشی قضایی در آرژانتین منتشر شد که ادعا می‌کرد مقام‌های ارشد دولت آرژانتین در مذاکره محرمانه با ایرانیان، پذیرفته اند در ازای دریافت نفت از ایران، نقش جمهوری اسلامی در انفجار مرکز یهودیان را "لاپوشانی" کنند.

غیر از این، روزنامه نیویورک تایمز بهمن ماه گذشته نوشت مقام‌های آرژانتین و ایران توافق کرده بودند که آرژانتین به ایران گوشت صادر کند و از ایران نفت تحویل بگیرد و نقش مقام‌های ایران در پرونده آمیا را امحا کند.

البته رئیس جمهوری آرژانتین هرگز فرصت اجرای این توافق را نیافت، چون اول نتوانست پلیس بین الملل را برای برداشتن نام متهمان ایرانی قانع کند و دوم اینکه در انتخابات ریاست جمهوری دوره بعد، نتیجه را به رقیب واگذار کرد.