مرکز عالم کجاست؟

مثلا اگر یک ترقّه را بترکانیم و از لحظه ترکیدن آن تصویری آنی برداریم، دورترین ذره کرانه انفجار را نشان خواهد داد و توجه به جهت پراکندگی ذرات، از دورترین آن گرفته تا تزدیک ترین ها، نقطه اغاز و در نتیجه مرکز را انفجار تعیین خواهد کرد.

از این رو اگر برای مهبانگ هم مانند سایر انفجار های معمول مرکزی وجود داشته باشد باید دمای ان به نسبت از سایر نقاط بیشتر باشد. واضح است که شما هر چه از مرکز یک انفجار دورتر شوید انتظار کاهش دما را خواهید داشت.

اما وقتی دانشمندان بوسیله اشکار سازها تمامی جهات عالم را مورد مطالعه و بررسی و اندازه گیری قرار دادند همه ی یافته ها همگنی عالم را نشان می داد. به عبارتی هیچ گستره ی وسیعی از جهان گرم تر از سایر نقاط نیست. باید توجه داشت که در اینجا گستره های وسیع مورد توجه بوده که ستاره ها و نواحی اطرافشان نفطه ای کوچک از این گستره های وسیع محسوب می شوند.

اگر به بسیاری از کهکشان ها نیز نگاه کنیم متوجه می شویم که ستاره ها به شکلی همگن در سرتاسر آن پراکنده شده اند به گونه ای که مشخص کردن منبع یا مرکز شکل گیری آنها ناممکن است.
مثلی رایج که در بین اهل علم برای توضیح ساده این مطلب استفاده می شود لکه های سطح یک بالن در حال پر شدن است. همان طور که می دانیم جهان همواره در حال انبساط است. اگر لکه های روی بالن را کهکشان های عالم در نظر بگیریم انبساط عالم را می توانیم با مشاهد دور شدن لکه های سطح بالن در حین باد شدن آن، تجسم کنیم.
البته باید توجه کنیم که در اینجا مشاهدات ما محدود به سطح بالن است و به دنبال مرکز هندسی بالن که در داخل ان قرار می گیرد نیستیم؛ به طوری که بخواهیم برای جهان نیز مرکزی به این مفهوم در نظر بگیریم.

اگر بر لکه های سطح بالن تمرکز کنیم متوجه خواهیم شد که هر لکه ای در حال دور شدن از سایر لکه های مجاور است به گونه ای که هیچ کدام از لکه ها ساکن نیست که بتوان ان را به عنوان مرکز سایرین تعیین کرد.

موضوع در اینجا جالب می شود...اگر شما خود را ذره ای در دل یکی از لکه در نطر بگیرد دیگر لکه ها همواره در حال دور شدن از شما هستند در حالی که حرکت شما تنها با حرکت کلی آنها قابل درک است و این یعنی اینکه خود شما و زمین و کهکشان ما نیز می تواند یکی از مرکز های عالم باشد!!

منبع:
by

John Carl Villanueva

on August 4, 2009

Universe Today - Space and astronomy news