چطور با بد بودن آدما کنار میایید؟

نوشته اصلي بوسيله Leonardo خب چطور با این عقیده(خط اول نقل قول) کنار میاید؟ ضمنا دوست دارم بدونم کدوم خوبی ها؟ اگرم باشه بقول شما خیلی ناچیزن اینجور موارد.

اینها سالهاست انگیزه ای شده برای من تا خودم رو قوی تر و سخت تر کنم.
هرچی قوی تر و سخت تر بشی، دیگران کمتر میتونن بهت ظلم کنن، و کمتر آسیب میبینی و رنج میکشی.
همین.
هیچ راه دیگری هم بنظرم وجود نداره!
بهرحال باید یک طوری قوی و سخت شد.
باید پوستت رو کلفت کنی. از ظالمان کلفت تر. و قوی تر از بیشتر دیگر افراد بشی.
خواهی نخواهی عدهء زیادی این راه رو نمیرن، ولی افرادی مثل من میرن.
حال اگر این راه نبود شاید خیلی زور میزدیم بالاخره یک راه دیگری کشف میکردیم! مثلا شاید میزدیم توی خط عرفان و معنویت و مسیح شدن و این حرفها
بهرحال انسان است و اراده و تلاش. باید از هوش و اراده و تمام ظرفیت ها و نیروهای شناختی و عملیاتی خودش استفاده کنه.
به گمانم بالاخره یک راهی پیدا میشود. اکثرا. شاید چون خدا اینطور قرار داده. خدا همهء راه ها را که نبسته!

فکر میکنم من الان به درجهء جنگندگی رسیدم یا بهش نزدیک شدم. به درجهء رویارویی علنی. یعنی اونقدر قوی و سخت و مطمئن شدم که میتونم با ظالمان و استثمارگران وارد جنگ مستقیم بشم. همین حرفهایی که میزنم و فریادهام، بنوعی رجزخوانی و حریف طلبی و اعلان جنگه. البته در یک دنیای مجازی مثل اینجا که بهرصورت خواص و محدودیت های خودشو داره. در دنیای واقعی قضیه اش خب فرق های مهمی داره و هرجا حساب و کتاب خودش رو. اینجا بیشتر فاز نبرد اندیشه و افشاگریه. همین هم یک نبردی هست برای خودش. کلی انرژی و یک ذهن ورزیده و روانی برانگیخته در وضعیت جنگندگی نیاز داره. چیزی که در میدان جنگ واقعی هم لازمه! ولی بهرصورت اینجا محدودتره و کمتر جدی. مثلا امکان صدمه و کشت و کشتار وجود نداره، که یکی از پارامترهای مهم در تصمیمگیری است که آیا وارد جنگ بشی یا نه. چون این مسئله (جنگ فیزیکی و احتمال کشتن یا کشته شدن) تبعات جدی و سرنوشت ساز داره، هم برای خودت هم دیگران و هم از نظر اخلاقی/معنوی نیاز به دلایل و مجوز کافی داره.

گفتگوی هم میهن...