خطبه امام حسین دربرابر علمای منفعل
بخشهایی از خطبهی امام حسین(ع) در برابر علمای اسلام و صحابی معروف پیامبر(ص) در سرزمین منا (سه سال قبل از واقعه عاشورا)
شما ای گروهی که به آدمهای خوب مشهوريد و عالمان دين خوانده میشويد، به خاطر خداست که در نزد مردم هيبت داريد و بزرگان و ضعفا از شما حساب میبرند. مردم به نام دين از شما حساب میبرند و احترام میگذارند و شما را بر خودشان ترجيح میدهند؛ در حالی که هيچ فضيلتی بر آنها نداريد و هيچ خدمتی به اين مردم نکردهايد و مردم، مفت و رایگان برای شما احترام قائلاند و شفاعت شما را میپذيرند. شما به نام دين است که اعتبار و نفوذ کلمه داريد. در خيابانها مثل شاهان راه میروید و با هيبت و کبکبه رفتار میکنيد. به راستی چگونه به اين احترام و اعتبار اجتماعی رسيدهايد؟ فقط به اين علت که مردم از شما توقع دارند که به حق خدا قيام کنيد. اما شما در اغلب موارد از انجام وظيفه و احقاق حق الهی کوتاهی کردهايد و حق رهبران الهی را کوچک شمردهايد.
حق مستضعفان و طبقات محروم جامعه را تضييع کردهايد. شما نسبت به حق ضعفا و محرومين کوتاه آمدید. اين حقوق را ناديده گرفتید و سکوت کرديد اما هر چيز که فکر میکرديد حق خودتان است مطالبه کرديد. هرجا حق ضعفا و مستضعفين بود کوتاه آمديد و گفتيد انشاءالله خدا در آخرت جبران میکند اما هر جا منافع خودتان بود آن را به شدت مطالبه کرديد و محکم ايستاديد. شما نه مالی در راه خدا بذل کرديد و نه جانتان را در راه ارزشها و عدالت به خطر انداختيد و نه حاضر شديد با قوم و خويشها و دوستانتان به خاطر خدا و اجرای عدالت و اسلام درگير بشويد. با همهی اين کوتاهیها از خدا بهشت را هم میخواهيد؟ پس از همهی اين عافيتطلبیها و دنياپرستیها منتظريد که در بهشت همسايهی پيامبران او باشيد؟! در حالی که من میترسم خداوند در همين روزها از شما انتقام بگيرد.
خداوند از شما انتقام خواهد گرفت. مقام شما از کرامات خداست، دستاورد خودتان نيست. شما مردان الهی و مجاهدان و عدالتخواهان را اکرام و احترام نمیکنيد و تکليفشناسان را قدر نمیدهيد. حال آنکه به نام خدا در ميان مردم محترميد. میبينيد که پيمانهای خدا در اين جامعه نقض میشود و آرام نشستهايد و فرياد نمیزنيد اما همين که به يکي از ميثاقهای پدرانتان بیحرمتی شود داد و بيداد به راه میاندازيد. ميثاق خدا و پيامبر خدا زير پا گذاشته شده، شما آراميد، سکوت کرده و آن را توجيه میکنيد. حال ميثاق پيامبر در اين جامعه تحقير شده است؛ ضعفا و زمينگيران، نابینایان و ناشنوایان و فقرا و بيچارهها در سرزمینهای اسلامی بر روی زمين رها شدهاند و بیپناهند و کسی به اينها رحم نمیکند.
شما به اين وظيفه دينی و الهیتان عمل نمیکنيد و کسی مثل من هم که ميخواهد عمل کند، کمکش نمیکنيد. ميثاق خدا اين است که بيچارهها و زمينگيرها نبايد در شهرها گرسنه بمانند و کسی به دادشان نرسد. اين ميثاق خداست و شما خيانت کردهايد. شما مدام به دنبال ماستمالی کردن و مسامحه يعنی سازش با حاکميت هستيد تا خودتان امنيت داشته باشيد، ولی امنيت و حقوق مردم برايتان مهم نيست. فقط امنيت و منافع خودتان برايتان مهم است. همه اينها محرّمات الهی بود که میبايست ترک میکرديد و نکرديد...
پ ن : انگار صحبتهای ایشان حرف روز است... اگر امروز ایشان بودند و چنین انتقاد میکردند چه میشد؟!
__________________
آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران نپسند
دارالخلافه آباد /جهل و خرافه آزاد /بیداد پشت بیداد /حرف اضافه ممنوع
حاشا به این تباهی/ تا کی شب و سیاهی/ تا کی سکوت باقی/ منجی عالمم کو
گفتگوی هم میهن...
ما را در سایت گفتگوی هم میهن دنبال می کنید
برچسب : دربرابر, نویسنده : محمد رضا جوادیان fhammihan بازدید : 100 تاريخ : يکشنبه 9 مهر 1396 ساعت: 16:57