گفتگوی هم میهن

زرتشت افسانه است شنبه 21 ذو القعدة 1436هـ - 5 سپتامبر 2015م علیرضا مناف‌زادهدر نیمۀ دوم قرن هیجدهم میلادی، مردی فرانسوی به نام آنکِتیل دوپِرُن برای به دست آوردن کتاب زرتشت رنج سفر به هند را بر خود هموار کرد و پس از تحمل سختی‌های فراوان سرانجام نسخه‌ای از کتاب اوستا را یافت و با خود به فرانسه آورد. این جست و جو‌گر خستگی‌ناپذیر چندین سال وقت گرانبهای خود را صرف ترجمۀ آن کتاب کرد و آن را در سال 1771 میلادی به چاپ ‌رساند و بدین‌سان، اروپاییان را برای نخستین بار با «دانش مُغان» که قرن‌ها دربارۀ آن داستان‌سَرایی کرده بودند، آشنا کرد. حاصل زحمت او بسیاری از دانشوران آن روزگار را ناامید کرد. زیرا اروپاییان در آن کتاب در پی اندیشه‌های ناب فلسفی بودند، اما آنچه می‌دیدند مشتی اوراد بود. وُلتر تَسخَرزنان پرسید: آیا این زرتشت همین سخنان پریشان و زننده را بر زبان رانده است؟ با این حال، زحمت مترجم بی‌نتیجه نماند. زیرا کنجکاوی پژوهشگران غربی را برانگیخت تا در فرهنگ باستانی ایران کند و کاو کنند.پس از آنکِتیل دوپِرُن، پژوهشگران غربی پُرآوازه‌ای در تاریخ و فرهنگ ایران باستان به جست و جو پرداختند و باید گفت که آنچه امروز ما ایرانیان در بارۀ آن تاریخ و فرهنگ می‌دانیم، کم و بیش همه را مدیون آن پژوهشگران هستیم. یکی از آنان ژان کِلِنز، ایران‌شناس بلژیکی و استاد زبان‌ها و دین‌های هند و ایرانی در کُلِژ دُ ف, ...ادامه مطلب

آیین مزدک به روایت دینکرد: تنها متن بازمانده از گفتگوی مزدکیان با روحانیت زرتشتی رضا مرادی غیاث آبادیدوشنبه ۲۸ خرداد ۱۳۸۶پژوهش‌های ایرانی | آیین مزدک به روایت دینکرد: تنها متن بازمانده از گفتگوی مزدکیان با روحانیت زرتشتیدر نخستین سال‌های آغاز پادشاهی ساسانیان و با پشتیبانی اردشیر بابکان، دین تازه‌ای, ...ادامه مطلب

(ایرانبیلد) بتازگی باستان شناسان چینی گنجیه های عظیمی از زرتشت در کوهستان پامیر پیدا کردند و استدلال کردند زرتشت یک دین چینی بوده است اما چینی ها فراموش کردند که پامیر و ختن و شمالشرق چین جزو ایران باستان بوده و هنوز مردم آنجا فارسی صحبت می کنند!اما زرتشت به شواهد زبان شناسی در افغانستان امروزی بود, ...ادامه مطلب

جایگاه سگ در ایران باستان و زرتشت جایگاه سگ در ایران باستان و زرتشت در نقش برجسته های برجا مانده سگ یار وفادار میتراستكه با او به شكار می رود. سگ در ایران باستانبه جنبه های نمادین سگدر فرهنگ ایران باستانمی پردازد. سگ یكی از حیواناتی است كه در اساطیر و مذاهب برخی از جهانیان نیز مورد احترام قرار گرفت, ...ادامه مطلب

آیا زرتشت پیامبر بوده است ؟ سلامدر مورد پیامبر بودن زرتشت در منابع تاریخی به منابع محکمی بر نمیخوریم البته قابل ذکر است کههمانطور که میدانیم عده ای از بزرگان زرتشت را پیامبر دانسته اند و عده ای دیگر چنین عقیده ای ندارند !(اغلب مورخان اسلامي مانند: طبري،( تاريخ طبري، چاپ قاهره، ج اول، ص 282 و 402 و 403) بلعمي،( تاريخ بلعمي، چاپ كيان پور نسخة دهخدا، ص 206) ابن اثير(ابن اثير، الكامل في التاريخ، چاپ مصر، ج 1، ص 145 و 146) زرتشت را پيامبر ندانسته، بلكه او را شاگرد ارمياي نبي يا عزير نبي، دانسته‎اند.برخي از مورخان اسلامي مانند مسعودي،( مسعودي، مروج الذهب، چاپ مصر، ج 1، ص 229 ) دينوري،( دينوري، الاخبار الطّول، ص 28) حمزه اصفهاني،( تسني ملوك الارض و الانبياء، ص 27 ) بيروني(ابوريحان بيروني، ترجمه الآثار الباقيه، ص 25) و مؤلف تبصرة العوام بر اين اعتقادند كه زرتشت پيغمبر مجوس بوده است. بعضي از نويسندگان فرهنگ فارسي، زرتشت را همان ابراهيم خليل دانسته‎اند.( اسدي، لغت فرس، چاپ تهران، ص 7)در روایتی طولانی که فردی زندیق از امام صادق(علیه السلام)در مورد مطالب گوناگون سؤال می کند، وقتی از پیامبر آیین مجوس می پرسد، امام صادق(علیه السلام)می فرماید:ما من امة الا خلافیها نذیر;[1] هیچ امتی نیست مگر این که از سوی خداوند منذری برای آنهامبعوث شده است.برای مجوس نیز از سوی خداوند پیامبری با کتاب آسمانی فرستاده شد، لکن آنها او را تکذیب کرده و کتابش را انکار نمودند.زندیق می پرسد: آن پیغمبر خالد بن سنان است؟حضرت می فرماید: «خالد یک نفر عرب بدوی بوده و پیغمبر نبوده است...»زندیق می پرسد: آیا زردشت پیامبر مجوس است؟ امام می فرماید:زردشت در میان مجوس با زمزمه آمد و ادعای نبوت کرد و عده ای از آنان به او ایمان آورده و عده ای او را انکار کرده و بیرونش کردند تا این که در بیابان طعمه ی درندگان شد.[2]در این حدیث امام صادق(علیه السلام) بین مجوس و آیین زرتشت فرق گذاشته و می فرماید که مجوس پیامبر داشته اند; ولی ادامه ی حدیث نشان می دهد که پیامبر آنان خالد بن سنان یا زردشت نیست، بلکه شخص دیگری است.در حدیث دیگری امام(علیه السلام) می فرماید:مجوس پیامبری داشت که او را کشتند و کتابش را سوزاندند.او کتابی که در پوست دوازده هزار گاو نوشته شده بود را به میان آنان آورد و به او جاماسب گفته می شود.[3]طبق مضمون دو حدیث فو, ...ادامه مطلب

ازدواج بامحارم در دین زرتشتیگری از دیدی دیگر ! سلامپیروان دین زرتشتیگری با دست کاری در اسناد و توجیه کردن این عمل قبیح راسالهاست که منکر میشوند !و به قولی آنچه وجود داشته را پنهان میکنند !اما یک سند تاریخی وجود دارد که از دست تحریف کنندگان زرتشتی محفوظ مانده استو ان احکام و سخنان آمده در فقه اسلامی است !!ارث بردن فرزندی که از این رابطه بوجود آمده است یکی دیگر از مواردی که این قضیه (ازدواج با محارم در دین زرتشتی)را ثابت میکند قضیه ارث بردن مجوسیان بوده که فقها به ان پاسخ داده انددر فقه شیعه فقهاء در بحث ارث مجوس درباره این دو قاعده اظهار نظر کرده اند بنابراین روش بحث بدین صورت است که اگر فقیهی از فقهاء شیعه ارث بردن مجوسی را با نسب و سبب باطل از دید اسلام بپذیرد در این صورت قاعده الزام یعنی الزام آنها را به معتقداتشان و ابرام نکاح و ارث آنها را پذیرفته است و تخصیص این دو قاعده از اصل اولیه ثابت خواهد شد و گرنه رسیدگی قضایی فقط بنحو « ماأَنزَلَ اللهُ» واحکام اسلام خواهد بود توضیح مطلب به این شرح می باشد :مجوسی گاهی با محارم خود ازدواج می کند با این اعتقاد که این ازدواج در دین خودشان صحیح است و گاهی با حلال های اسلامی ازدواج مي کند بنابراین بواسطه ازدواج صحیح نسب و سبب صحیح و بواسطه ازدواج فاسد نسب و سبب فاسد بوجود می آید و منظور از فاسد آن چیزی است که از نکاح فاسد و حرام از نظر ما مسلمانان بوجود می آید نه از دید خودشان زیرا از دیدگاه خود آنها ازدواج با سبب فاسد مثل ازدواج با مادر یا خواهر یا دختر و ... و نسب و سبب حاصل از این ازدواج صحیح است مانند اینکه مجوسی ازدواج کند با مادرش و از این ازدواج فرزندی متولد شود در این صورت از نظر دین اسلام نسب فرزند و سبب زوجه فاسد می باشد و از دید خودشان این نسب و سبب صحیح است .فقهاي شیعه دراین باره سه نظر دارند :گروهی معتقدند که : مجوسی ها با نسب و سبب چه آن دو از نظر اسلام جایز باشند یا نه ارث می برند .گروه دوم می گویند :مجوسی هافقط باانساب صحیح واسباب صحیح از نظراسلام ارث می برندو با انساب واسباب فاسد درهیچ حالی ارث نمی برند .گروه سوم براین عقیده اند که :مجوس با نسب فاسد می تواند ارث ببرد اما با نکاح و سبب فاسد ارث نمی برد بنابراین بنا به نظر این گروه مجوسی ها و کفار با نسب چه فاسد و چه صحیح ارث می برند اما با سبب فاسد ارث نمی برن, ...ادامه مطلب

ازدواج با محارم در دین زرتشت جایز است؟ در این گفتار بر اساس متون تاریخی و پژوهشهای باستان شناسان و تاریخ پژوهان ، ازدواج با محارم در ایران باستان بنا بر آموزه های دین زرتشتی جایز بوده استاسنادی بر اثبات ازدواج با محارم در دین زرتشتیاستاد مرتضی راوندی میگوید :« به عقیده پروفسور مینورسكى و عده ‏ای از صاحبنظران، منظومه ویس و رامین در حدود نه قرن پیش، یعنى پنجاه سال پس از آنكه فردوسى شاهنامه را به پایان رسانیده، پرداخته شده است. اصل پهلوى، و زمینه جغرافیایى داستان، اسامى شخصیتها و اماكن، طرز حكومت و اوضاع كلى جامعه، طرز عشق‏بازى و ازدواج ( زناشویى خواهر و برادر ) بطورى كه در ویس- و رامین توصیف شده با هیچیك از ادوار تاریخى ایران جز دوره اشكانیان قابل انطباق نیست. »مرتضى راوندى‏ ، تاریخ اجتماعى ایران ، ناشر: انتشارات نگاه‏ ، تهران‏ ، چاپ دوم‏ ، ج 1 ص 590هرکس کتاب تاریخ اجتماعی ایران را بخواند در میابد که نویسنده هیچ گرایش خاصی به اسلام نداشت .و در مقابل گاهی ملی گرایی افراطی در وجود نویسنده موج می زد.ایشان می گویند :« استاكلبرگ مانند مینورسكى این داستان ( ویس و رامین ) را مربوط به قبل از اسلام مى‏داند مى‏گوید: «عقاید پارسى زرتشتى، مانند ازدواج خواهر و برادر و تأثیر ستارگان در سرنوشت انسان، در منظومه فراوان است. »همان ، ج ‏1 ص 591در جایی دیگر میگویند : « در تاریخ نویسى باید حقیقت را جستجو كرد و نوشت، حاق مسأله این است كه ازدواج با اقرباى خیلى نزدیك در ایران قدیم موسوم به «خوتك‏دس» پسندیده بود، و ظاهرا جهت آن را حفظ خانواده و پاكى نژاد قرار مى‏ دادند .»همان ، ج ‏1 ص 587« كمبوجیه دو خواهر خویش را به عقد خود درآورد، اردشیر دوم دو دخترش ؛ آتسا و آمسترس را به زنى گرفت. در كتاب ارداى و یراف‏نامه آمده است كه یكى از بزرگان زرتشتى‏ هفت خواهر خود را در حباله نكاح داشت‏ . »همان ، ج‏ 6 ص 283مرتضی راوندی میگوید :«كمبوجیه دوم خواهر خویش یعنى «آتوسا» دختر كورش را به زنى گرفته بود و پس از او پى‏درپى، نخست بردیاى دروغین و پس از سقوط او داریوش اول (كه درعین‏حال «پارمیدا» دختر بردیا را به زنى داشت)، با آتوساى یاد شده ازدواج كردند. خشایارشا پسر داریوش بدان سبب پادشاه شد كه فرزند آتوسا بود، و حال آنكه داریوش پسرانى بزرگتر از او نیز داشته. داریوش دوم با خواهر خود «پاریساتیدا» ازدواج كرده بود، ف, ...ادامه مطلب

برگزیده‌هایی از کتاب چنین گفت زرتشت نوشته فریدریش نیچه "چنین گفت زرتشت"، با زیرعنوان "کتابی همه هیچ کس و همه کس"، در قالب چهار بخش در بین سال‌های 1883 تا 1885 نوشته شد. این اثر به شرح وقایع زندگانی و اندیشه‌های شخصیتی خیالی به نام زرتشت می‌پردازد. اندیشه شکلگیری این شخصیت در حین نگارش کتاب "دانش طربناک" در ذهن نیچه نقش بست. در این مبحث بخش‌هایی برگزیده از این کتاب را قرار می دهیم.ای تو ستاره درخشان،با من بگو که دلخوشی تو چه بود اگر نبودند آنان که برای خاطرشان می‌درخشی؟چنین گفت زرتشت (1885)، مقدمهشمایان روزگاری کِرم بودید و به انسان تکامل یافتید، اما هنور بخشی زیادی از شما کرم باقی مانده است؛ روزگاری شما بوزینگانی بوده‌اید، با وجود این، انسان امروز از تمام بوزینگان بوزینه‌تر است.چنین گفت زرتشت (1885)، مقدمهبه راستی که آدمی نهری آلوده است. انسان می‌بایست دریایی باشد تا با رسیدن به نهری آلوده همچنان پاکیزه باقی بماند.چنین گفت زرتشت (1885)، مقدمه Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

زندان سلیمان،کعبه زرتشت و گئوماتای مغ در بابل زندان سلیمان، کعبه زرتشت و گئوماتای مغ در بابلبه جاست اگر توجه را به بنایی احتمالا مربوط به دوره هخامنشی جلب کنیم که البته متاسفانه کاملا سالم نمانده است. این بتکده در خود بابل در روی تپه قصر بنا شده بود. به نظر باستان شناس کاشف آن ر.کلده وای این بنا شکل یک برج چارگوش به عرض 11.5 متر بوده و دیوارهایی به ضخامت 3.25 متر داشته است. در داخل و روبه روی مدخل بتکده، یک قربانگاه یا یک پایه سنگی [ پا سنگ ] به شکل مربع ، که هر ضلع آن 2.40 متر بوده، قرار داشته است. اریک اشمیت فکر میکند که این بنا ممکن است آتشکده بوده باشد. اما این امر مسلم نیست، چون خود اشمیت در برابر این اظهار نظر یک علامت سوال بسیار پرمعنا گذاشته است. با این همه توصیف کلده وای تا اندازه ای یادآور نیایشگاه تپه نوشی جان و نیز زندان سلیمان در پاسارگاد و کعبه زرتشت در نقش رستم است که البته مساله کارکرد این بناها هنوز مورد بحث قرار دارد. پس این بنایی است در بین النهرین که شایسته توجه بیشتری از سوی پژوهندگان است. پس با آنکه میتوان تایید کرد که معماری هخامنشی در معماری مذهبی بین النهرین نفوذی نداشته جز آن که بنا شکل برج داشته است، اما مسلم است که طراح آن یک معمار کاخ ساز بوده است. مهم ترین ساختمان کاخ کوچکی است به سبک هخامنشی که این نیز در بابل ساخته شده بوده است. و البته این نباید ما را متعجب سازد زیرا بابل فقط مرکز یا تختگاه شهربی نهم نبود، بلکه مانند اکباتان و شوش یکی از زیستگاه های شاهان هخامنشی به شمار میرفت. در کاخ بابل تمام عناصر گواه آن هستند که این بنایی هخامنشی بوده است. این کاخ روی تپه قصر واقع در محلات شمالی شهر ساخته شده است. نقشه این کاخ طرح سنتی بین النهرین با حیاطی در مرکز نبوده بلکه بنا به اصول جدیدی که برای بین النهرین بیگانه تلقی میشده ساخته شده بود. با آنکه روبنای کاخ به کلی از بین رفته، اما نشانه های کافی وجود دارد که بتوانیم دست کم نقشه کاخ را باز سازی کنیم و خصوصیات اصلی آن را تا حد زیادی نزدیک به واقعیت بازشناسیم. این کاخ حدود 35 متر درازا و 20 متر پهنا داشته است. با پلکانی ساده اما بسیار عریض دسترسی به ایوان یا رواقی که دورادور برج مربع ساخته شده بوده امکان پذیر میشده است. در ایوان چهار ستون روی پاسنگ های چارگوش با شال تهستون بی آرایه وجود داشته, ...ادامه مطلب

پاسخ : تصاویر : آیین نوزوتی زرتشتیان تهران بسیار زیبا سپاسگذارممرید پیر معانم ز من مرنج ای شیخکه وعده را تو بکردی و او به جای آورد __________________جامعه گوسفندی لایق حکومت گرگان استبرتراند راسل Let's block ads! بخوانید, ...ادامه مطلب

۱. می دانیم که عید غدیرخُم، روزهجدهم ذِی الحجّةِ الحرام سال دهم هجری قمری می باشد.۲. روزهای دقیق یک سال قمری (با احتساب کبیسه بصورت اعشار) : ۳۵۴.۳۶۷۰۳. روزهای دقیق یک سال شمسی (با احتساب کبیسه بصورت اعشار) : ۳۶۵.۲۴۲۲۴. عدد تقویمی آغاز ماه ذِی الحجّة: ۳۲۵ روز از آغاز سال قمری (اول محرّم) گذشته است.۵. "بَینَ التّاریخَین" هجری قمری و هجری شمسی: 119 می باشد؛ یعنی مبدأ شمارش هجری شمسی، ۱۱۹ روز جلوتر از مبدأ قمری آن بوده است.۶. "عدد جامع" یعنی تعداد روزهای سپری شده از ۱ فروردین سال اوّل هجری شمسی تا واقعۀ غدیر خُم، که معادل عدد ۳۶۵۱.۳۰۳ می باشد (بشرحی که میآید).شرح و توضیح مُحاسبات:برای محاسبۀ تعداد روزهای سپری شده، حین واقعه غدیر، چون سال دهم هجری، هنوز تمام نشده بوده، باید عدد ۹ برای سالهای گذشته منظور شود (۱۰=۱سال ناتمام+۹سال تمام)؛ این عدد را ضرب در عدد دقیق روزهای سال قمری می کنیم، چنین به دست می آید:۳۱۸۹.۳۰۳=۳۵۴.۳۶۷×۹حاصل این اعداد، تعداد روزهای سپری شدۀ ۹ سال قمری گذشته را نشان میدهد.تا شروع ماه ذِی الحجّة الحرام، ۳۲۵ روز از تعداد روزهای یک سال تقویمی قمری گذشته است؛ این عدد تقویمی را با تعداد روزهای سپری شده از خود ماه ذی الحجّة الحرام تا روز عید غدیر خُم، جمع می کنیم:۳۴۳=۳۲۵+۱۸سپس به جمع مذکور، همین عدد و نیز عدد بَینَ التّاریخَین (۱۱۹) را می افزاییم و به حاصل این سه عدد، "عدد جامع" می گوییم:3651.303=119+343+3189.303آنگاه، این "عدد جامع" را تقسیم بر میانگین دقیق تعداد روزهای یک سال شمسی کردیم، خارج قسمت چنین حاصل شد:9.9969= 365.2422÷3651.303عدد ۹ در حاصل این تقسیم، بیانگر تعداد سال های کامل شمسی سپری شده از هجرت رسول اکرم (صلواتُ اللهِ عَلَیهِ وَ آلِهِ) تا واقعه غدیر خُم است؛ همچنین عدد اعشاری (0.9969) بیانگر نسبت روزهای سپری شده از آغاز سال دهم هجری شمسی تا واقعه غدیر خُم است. حال برای اینکه این عدد اعشار را به روز تبدیل کنیم بایستی عدد ۹ را گرفته و ضرب در میانگین روزهای سال شمسی بنماییم؛ نتیجه این می شود:۳۲۸۷/۱۷۹۸=۳۶۵.۲۴۲۲×۹سپس، عدد حاصل را از "عدد جامع"، کسر می کنیم:۳۶۴.۱۲۳۲=۳۶۵۱.۳۰۳-۳۲۸۷.۱۷۹۸اکنون عدد حاصل شده را گرد کرده و اعشار آن را حذف می کنیم؛ زیرا در شمارش روزهای یک سال، اعشار مدخلیّتی نداشته و بیانگر اجزاء یک روز نیستند، چون روزهای قمری وشمسی و...همگی , ...ادامه مطلب

چهارشنبه سوری زرتشتی است یا مهری؟ نوروز اولین روز سال خورشید‌‌‌ی ایرانی برابر با اول فرورد‌‌‌ین ماه، جشن آغاز سال نوی ایرانی و یکی از کهن‌ترین جشن‌های به جا ماند‌‌‌ه از د‌‌‌وران ایران باستان است.خاستگاه نوروز د‌‌‌ر ایران باستان است و هنوز هم مرد‌‌‌م مناطق مختلف فلات ایران، نوروز را جشن می‌گیرند‌‌‌.نوروز د‌‌‌ر ایران و افغانستان آغاز سال نو محسوب می‌شود‌‌‌ و د‌‌‌ر برخی د‌‌‌یگر از کشورها یعنی تاجیکستان، روسیه، قرقیزستان، قزاقستان، سوریه، کرد‌‌‌ستان، گرجستان، جمهوری آذربایجان، آلبانی، چین، تاجیکستان، ترکیه، ترکمنستان، هند‌‌‌، پاکستان و ازبکستان تعطیل رسمی است و مرد‌‌‌مان آن جشن عید‌‌‌ را برپا می‌کنند‌‌‌.جشن نوروز با تحویل سال یا لحظه برابری اعتد‌‌‌ال بهاری آغاز می‌شود‌‌‌؛ لحظه‌ای که خورشید‌‌‌ د‌‌‌ر سیر ظاهری خود‌‌‌ د‌‌‌ر ابتد‌‌‌ای برج حمل، از استوای زمین گذشته و به شمال آسمان میل می‌کند‌‌‌.ایرانیان باستان از نوروز به عنوان «ناوا سرِد‌‌‌ا» به معنی سال نو یاد‌‌‌ می‌کرد‌‌‌ند‌‌‌. مرد‌‌‌مان ایرانی آسیای میانه د‌‌‌ر د‌‌‌وره‌های سغد‌‌‌یان و خوارزمشاهیان، نوروز را نوسارد‌‌‌ و نوسارجی، به معنای سال نو می‌نامید‌‌‌ند‌‌‌.منشا و زمان پید‌‌‌ایش نوروز، به د‌‌‌رستی معلوم نیست. برخی روایت‌های تاریخی، آغاز نوروز را به بابلیان نسبت می‌د‌‌‌هد‌‌‌. طبق این روایت‌ها، رواج نوروز د‌‌‌ر ایران به سال ۵۳۸ (قبل از میلاد‌‌‌) یعنی زمان حمله کوروش بزرگ به بابل باز می‌گرد‌‌‌د‌‌‌. همچنین د‌‌‌ر برخی روایت‌ها، از زرتشت به‌عنوان بنيانگذار نوروز نام برد‌‌‌ه شد‌‌‌ه، سنگ‌نگاره‌ای د‌‌‌ر تخت جمشید‌‌‌ که نماد‌‌‌ی از نوروز زرتشتیان را نشان می‌د‌‌‌هد‌‌‌. د‌‌‌ر اعتد‌‌‌ال بهاری د‌‌‌ر روز نخست نوروز، نیرو و توان شیر و گاو د‌‌‌ر حال نبرد‌‌‌ برابر است. شیر نماد‌‌‌ خورشید‌‌‌ و گاو نماد‌‌‌ زمین است.براي روشن شد‌‌‌ن لايه هاي اين آيين كهن با د‌‌‌كتر زاگرس زند‌‌‌ تاريخ د‌‌‌ان و ايران شناس به گفت و گو نشسته ايم كه د‌‌‌ر زير مي خوانيد‌‌‌:د‌‌‌ر مورد‌‌‌ پيشينه نوروز و اسطوره هاي آن سخن بسيار است اما اين پيشينه از سوي شما چه طور تعريف مي شود‌‌‌؟نوروز جشني است كه وقتي شما مي خواهيد‌‌‌ بررسي كنيد‌‌‌ به پيشينه و ريشه هاي اسطوره‌شناختي آن مي رسيد‌‌‌ و مي بينيد‌‌‌ كه قضيه خيلي پيچيد‌‌‌ه تر از آنچه كه گمان مي رود‌‌‌ است، تا آنجايي كه , ...ادامه مطلب

جشن خَرَفستَران, کشتن حیوانات در زرتشتیگری !! با سلاممتاسفانه افراطیون باستانی با جعل و دخل و تصرف در مطالب و پنهان کردن حقایق اندیشه ای را در سر میپرورانند که امروزه بسیار منفور شناخته شده !حقایق تاریخی زمانی ازش دارد که بطور صحیح و بدور از تعصب بازگو شود ,هر چند خوشایند عده ای نباشدمتاسفانه در متون اوستایی به مواردی از قتل عام و کشتن حیوانات بیگناه بر میخوریم که بسی جای تعجب دارد !که امروز هیچ عقل سلیمی پذیرای چنین مستنداتی نیست !! کشتن حیوانات بیگناه به چه دلیل در فرهنــگنامــة دهخــدا، خرفــستر بــه حــشرات مــ ؤذي چــون مــار، بيــد،كــژدم، وزغ، مــوش، مــور، پــشه، كنــه، ملــخ، مگــس، زنبــور، تارتنــه، كــرم،سوسـك، سـن، سـاس، شـپش، كيـك، سـرگين گـردان و ديگـر جـانوران خـردو زيانكـار و اهريمنـي گفتـه مـيشـود كـه كـشتن آنهـا در ديـن زردشـتي ثـواب و مــزد دارد (دهخــدا ← خرفــستر).در فرهنــگنامــة معــين، خرفــستر، جــانورومــ ذي ماننــد مــار، عقــرب، زنبــور و غيــره اســت (معــين ← خرفــستر).فرهنــگ فشردة سـخن، ايـن واژه را يـك واژ ة پهلـوي معرفـي مـي كنـد كـه بـه هـر جـانور يـاحـشرة و مـ ذي چـون مـار، عقـرب، رتيـل، زنبـور و سـاس اطـلاق مـي شـده، كـه درباور زرتشتيان موجوداتي اهريمني شمرده ميشوند (سخن ← خرفستر خرفـــستران موجـــودات اهريمنـــي و زادة اهـــريمن هـــستند كـــه در متـــون گونــاگون دورة باســتان و ميانــه اســامي آنهــا آورده شــده اســت.هــدف از پيــدايش و آفــرينش ايــن موجــودات ، همــانگونــه كــه در متــون گونــاگون عنــوان شــده،مقابلــه بــا آفــرينش هرمــزدي و آزار رســاندن بــه آنهــا اســت.در آغــاز پيــدايش هـستي، تنهـا هرمـزد و اهـريمن در ايـن جهـان وجـود داشـتند، هرمـزد بـا آگـاهي ازوجــود اهــريمن و بــراي نــابودي آن و جلــوگيري از تــازش آن بــه آفرينــشش،پيماني با او مي بندد كه تـا نـه هـزار سـال بـين آنهـا نبـردي نباشـد ، تـا بـا پـذيرفتن ايـن پيمـان بوسـيلة اهــريمن، دسـت بـه آفــرينش موجـوداتش بز نـد و همــراه بـا آنهـا بــه مقابله با اهريمن و آفريدههايش برود و آنها را نابود سازد.واژة خرفــستر در متــون اوســتايي كهــن ، دو معنــاي متفــاوت و كلــي رادر بــر دارد .1: انــسان هــاي بدسرشــت و گناهكاركــه ديــن نمــي پذيرنــد و, ...ادامه مطلب

زرتشتیگری و سوزاندن پرندگان بی گناه..!!! با سلامابوعلى، احمد بن محمد رازى ملقب به مُسکَوَیه‏ [= مَُشکویه] مورخ، پزشک و ادیب ایرانى (متوفای 421 هـ ق) در کتاب تاریخی معروف خود (تجارِبُ الاُمَم) ضمن شرح حوادث سال 323 هجری می گوید (ترجمه) :((ابو الفضل بن عمید برایم گفت:چون شب آتشبازى جشن سده نزدیک ‏آمد، مرداویج از مدتى پیش دستور گرد آورى هیزم ‏داد، تا آنها را از راه‏هاى دور، به دره زرین رود [= زاینده رود اصفهان] نزدیک باتلاق و نیستان ها بیاورند.آتشبازان ماهر، نفت و زَرّاقه ها – یعنی پمپ های نفت پاش – یا مِزراق ها – یعنی نیزه های شکاری کوچک - را آماده ساخته، شمع هاى بزرگ ایستا فراهم ‏آوردند.هیچ کوه و تپه ‏اى مشرف بر «جِزین» اصفهان باقی نماند، مگر آنکه هیزم و خس و خاشاک بر روى آن جاسازى ‏کردند.در کنار میدان جشن، با فاصله ‏اى که آتش ‏سوزى در آن، برای ناظران رنج ‏آور نباشد، کاخ مانندى بزرگ از جنس چوب بر پا کرده با بست های آهنین آن را ‏بستند و رخنه های آن را از خاشاک آکندند.کلاغ ها و گنجشک ‏هائى را شکار کرده، بر منقار و پاى آنها گردوهائى پُر از نفت ‏آویختند.شمع ‏ها را به شکل ستون ها و مجسمه ‏هاى زیبا در مجلس او ‏نهادند.پس در ساعتى معین در آن جشن، همه آتش‏ ها را یکباره، بر سر کوه‏ ها و تپه های دشت و بیابان، بر بدن آن پرندگان – بی گناه - آتش کرده، و پرندگان شعله ور شده - و در حال سوختن - را به پرواز در آوردند! – تا بدین وسیله، آسمان جشن سده را چراغانی کنند!!مرداویج سفره ‏اى بزرگ را به نحوى در بیابان چیده بود که از درون آن کاخ چوبیش بتواند آن را تماشا کند؛ و در آن سفره، از گوشت‏ حیواناتی چون گاو و گوسفند، چند هزار – به اسراف – آورده و بیش از حد معمول آماده ساخته و آن را آراسته بود.پس از پایان همه تدارکات و بر پانمودن خیمه ها در کنار سفره و فرا رسیدن وقت ضیافت همگانى، براى خوردن و آشامیدن، مرداویج از سرای خود بیرون آمد و به گرد سفره و ابزار آتشبازى یاد شده چرخی زد، پس آنرا کوچک و ناچیز یافت!!ابن عمید ‏گوید: دلیل آن - کوچک به نظر رسیدن - وسعت بیابان بود، زیرا هرگاه چشم آدمى بر منظره ای گسترده بیافتد، چیزهاى ساخته شده درون آن را خوار و ناچیز می یابد، هر چند آن تدارکات، بزرگ و اَشراف مَآبانه بود.پس مرداویج – همانند سایر پادشاهان باستان ایران – از دیدن این کوچکی (!!) خشمگین شد، ولى, ...ادامه مطلب

حجت الاسلام عبدالحسین حجتی کرمانیرستم در سال 1276 ش در خانواده ای زرتشتی در کرمان به دنیا آمد.پدرش مرزبان از موبدان زرتشتی بود.در دوازده سالگی به دلیل اشتیاق به اسلام نزد آیت الله علی احمدی مسلمان شد و نام «عبدالحسین» را برگزید.نومسلمان در مغازه ای در کرمان شاگردی می کرد اما وقتی دروغی را از صاحب مغازه شنید، تاب نیاورد. کسب و کار را رها و با راهنمایی آیت الله علی احمدی به تحصیل در حوزه علمیه رو آورد.پس از چند سال حدود سال 1293 ش برای ادامه تحصیل به قم و پس از آن به نجف رهسپار شد.زمانی که در قم ساکن بود و بنا شد همگان شناسنامه بگیرند آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری نام خانوادگی «حجتی کرمانی» را به او پیشنهاد کرد.آیت الله حائری ـ مؤسس حوزه علمیه قم ـ به او اجازه تصدی وجوه شرعی را داد و حدود سال 1305 ش به کرمان باز گشت و تا پایان در این شهر زیست.شیخ عبدالحسین در کرمان به «جدید الاسلام» شهرت داشت.او شخصی زاهد و باتقوا بود که به تلاوت قرآن و دعا و عبادت و نیز رسیدگی به فقرا بسیار پایبند بود و خویشاوندان زرتشتی او، به شیخ عبدالحسین افتخار می کردند و رفت و آمد او با بستگان زرتشتی هیچگاه قطع نشد.در چند مسجد امامت جماعت را به عهده داشت.اما به دلیل اهمیت زیاد او به مستحبات، نمازهایش طولانی و کم جمعیت بود هرچند برخی افراد نماز او را می پسندیدند و مقید بودند که در نماز او شرکت کنند.وی در کرمان درسهای ابتدایی حوزه را تدریس می کرد و طلاب را برای ادامه تحصیل در قم یا نجف آماده می کرد.برنامه روزانهفرزند او حجت الاسلام محمدجواد حجتی کرمانی، برنامه ی روزانه ی پدر را اینگونه نگاشته است:سحرگاهان از خواب برمی خاست و شروع می کرد به تلاوت قرآن. نزدیک اذان صبح در پشت بام مناجات می کرد. با طلوع صبح، اذان می گفت.اذان او با رعایت مستحبات، حدود نیم ساعت طول می کشید. بعد به مسجد می رفت. نماز صبح و تعقیبات او تا طلوع آفتاب ادامه می یافت ولی از مسجد خارج نمی شد و همچنان به عبادت مشغول بود.یک ساعت پس از طلوع آفتاب، ذکر گویان به منزل باز می گشت. در خانه نیز دعاهای مخصوص را می خواند و ساعت نه صبحانه می خورد.پس از آن به خانه پیرمردها و پیرزنها سر می زد و برایشان لوازم مورد نیاز را می خرید. هزینه ی خریدها را با کمک خیران تأمین می کرد.... (ر.ک: از آتشکده تا مسجد، ص 22 و 23)یادآوری:دو تن از فرزن, ...ادامه مطلب